Οι πιο όμορφες ιστορίες της μουσικής γράφτηκαν από εκείνους που ποτέ δεν το είχαν φανταστεί. Τα πιο επιδραστικά άλμπουμ δημιουργήθηκαν μέσα σε λίγες στιγμές μουσικής ευφυίας, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια οτι αφορίζουμε τις σκληρά δουλεμένες επαγγελματικές παραγωγές.
Κάποιοι παράξενοι τύποι απο το Mαντσεστερ, γνωρίστηκαν σε μία συναυλία του πιο γνωστού punk γκρουπ στην ιστορία της μουσικής και έμελλε να μην κυκλοφορήσουν ποτέ εκείνο το Punk άλμπουμ που είχαν πάντα στο μυαλό τους. Κατάφεραν όμως να δημιουργήσουν την τέλεια αντίθεση ανάμεσα στον συναυλιακό ήχο τους και στον στουντιακό. Μιλώ για τους Joy Division και εδώ θα ασχοληθούμε με το εκπληκτικό και (ακόμη και σήμερα) επιδραστικό “Unknown Pleasures”.Ξεκίνησαν με το όνομα “Warsaw” από ένα κομμάτι του David Bowie με τον τίτλο “Warsawa” και ξεκίνησαν τις συναυλίες αποκτώντας μια κάποια απήχηση όχι μόνο για την μουσική τους αλλά και για την ιδιαίτερη περσόνα του Ian Curtis, η εξωπραγματική φωνή που σου τρυπά την ψυχή με τις “χορευτικές κινήσεις” που τύγχαναν ποικίλες αντιδράσεις.
Εκείνο το πρώτο punk αλμπουμ ήταν πολύ κοντά στην κυκλοφορία του τον Μάιο του 1978 αλλά η κακή δουλειά που έκανε η αμερικάνικη RCA στην παραγωγή τους οδήγησε να λύσουν την συνεργασία τους. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε σαν συλλογή το 1994 με τον τίτλο φυσικά “Warsaw”. Οι εξελίξεις είναι ξαφνικά ραγδαίες με την μπάντα να αλλάζει το όνομα της σε Joy Division και αν θέλετε να ανακαλύψετε από που πήραν το όνομα τους διαβάστε τη νουβέλα του Ηewson David, “The House of Dolls”. Κυκλοφορούν μόνοι τους το πρώτο τους EP και τράβηξαν την προσοχή του παραγωγού Martin Hannett που συνεργαζόταν με την Factory Records μια μικρή ανεξάρτητη εταιρεία. Μαζί ήταν γραφτό να αλλάξουν την ιστορία.
Τρία σαββατοκύριακα του Απριλίου του 1979 ήταν αρκετά για να έχουμε στα χέρια μας, 42 χρόνια μετά, ίσως και το καλύτερο Post punk άλμπουμ που γράφτηκε ποτέ. Ο Martin Hannett πήρε τον ακατέργαστο ήχο της μπάντας και τον μετέτρεψε σε έναν ήχο του μέλλοντος. Ακόμη και σήμερα το “Unknonw Pleasures” είναι το μέλλον. Η μπάντα είχε πλήρη άγνοια σε θέματα παραγωγής οπότε έκαναν ότι ακριβώς τους είπε. Και έτσι έγινε το θαύμα.
Ατμοσφαιρικό αλλά και συνάμα τραχύ με απόκοσμα φωνητικά που έμπλεκαν τον Jim Morrison, τον David Bowie και τον Iggy Pop μαζί με μια γερή δόση κατάθλιψης. Κιθάρες ξυραφένιες, τύμπανα βιομηχανοποιημένα και οι μπασογραμμές του Peter Hook να σου μένουν για πάντα στο μυαλό. Τα μισά κομμάτια εδώ είναι πιο up tempo, ενώ τα άλλα μισά αργά και χαοτικά σε σημεία.
Σίγουρα το κομμάτι που γνωρίζεις από το συγκεκριμένο άλμπουμ, το έχεις δεν το έχεις ακούσει ολόκληρο, είναι το “She’s lost control”. Ξέρεις όμως από που ήρθε η ιδέα για το συγκεκριμένο τραγούδι; O Ιan Curtis έναν χρόνο πριν από το πρώτο του επιληπτικό επεισόδιο δούλευε σαν σύμβουλος στον αντίστοιχο ΟΑΕΔ στην Αγγλία. Δέχθηκε την επίσκεψη μιας άνεργης η οποία κατά την διάρκεια του ραντεβού τους έπαθε ένα τρομερό επιληπτικό σοκ. Η εικόνα χαράχτηκε στο μυαλό του Curtis για πάντα. Δεν τον ξαναεπισκέφτηκε ποτέ. Θεώρησε ότι βρήκε εργασία μέχρι που έμαθε ότι πνίγηκε στον ύπνο της κατά την διάρκεια ενός νέου επιληπτικού επεισοδίου. Όταν πλέον το ηχογράφησαν είχε ήδη διαγνωσθεί με επιληψία ο Ian, οπότε είχε πλέον γίνει ένα κομμάτι που εξέφραζε και τον δικό του φόβο.
Οι Curtis και Morris έμειναν ενθουσιασμένοι απο το τελικό αποτέλεσμα ενώ οι Hook και Sumner ήταν αρκετά ενοχλημένοι γιατί θεωρούσαν ότι ο Hannett τους κατέστρεψε την Punk ορμή τους. Βέβαια εάν ακούσεις τώρα τις δηλώσεις τους ευγνωμονούν τον Hannett γιατί ουσιαστικά δημιούργησε τον Joy Division ήχο και μαζί, τον ήχο αυτού που λέμε Post punk. Επέλεξαν να μείνουν μακρά από τα φώτα της δημοσιότητας μη θέλοντας να μπουν στο επιχειρηματικό κόλπο με τα Media και έτσι ο δίσκος αν και τα πήγε αρκετά καλά, έγινε σοβαρά αντιληπτός μετά την κυκλοφορία και την επιτυχία του single “Τransmission” που όπως είχε αναφέρει και ο Hook “το παίξαμε σε ένα soundcheck και ξαφνικά είδα όλο τον κόσμο να σταματά να κάνει ότι έκανε και να μας χαζεύει στη σκηνή. Τότε κατάλαβα ότι μάλλον είναι το πρώτο μας πολύ σπουδαίο τραγούδι”.
Η επιτυχία τους χτύπαγε την πόρτα αλλά ο χρόνος είχε άλλες διαθέσεις…η συνέχεια στο δεύτερο και τελευταίο επεισόδιο….
Geo Kar / Γιώργος Καραγιάννης
Y.Γ. Oι ηχογραφήσεις του δίσκου έγιναν την νύχτα κάτι που βοήθησε να δημιουργηθεί μια spooky ατμόσφαιρα η οποία πέρασε και στο άλμπουμ. Επειδή δεν είχαν αρκετό υλικό έτοιμο την μέρα πριν από το μιξάρισμα του δίσκου ο Hannett τους ζήτησε να μπουν και να γράψουν σε λίγες ώρες δύο κομμάτια. ΄Έτσι γράφτηκαν τα “Candidate” και “Interzone” κάτι που μας δείχνει σε τι δημιουργικό επίπεδο βρισκόταν τότε η μπάντα. Το απίστευτο ήταν ότι ο Curtis έγραψε τους στίχους χωρίς να έχει ουσιαστικά κάπου ηχογραφημένα τα κομμάτια, αλλά ήταν όλα στο μυαλό του. R.I.P. Ian.Υ.Γ. Για να ακούσεις σωστά το άλμπουμ προσθέτεις και το single “Transmission” που είχε το ομώνυμο κομμάτι και το φοβερό “Novelty”.
