Δεν είναι και κανένα μεγάλο μυστικό το ότι οι BLIND GUARDIAN αγαπούν την χώρα μας σαν προορισμό, ούτε φυσικά η αγάπη του κοινού προς αυτούς. Έναν χρόνο πριν το είδαμε καλά πάλι αυτό στην εμφάνιση του συγκροτήματος στο Release Athens Festival, τώρα είχα την αίσθηση πως θα το βλέπαμε ακόμα καλύτερα, μάλλον το τριπλό sold out σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το πρόδωσε νομίζω.
Βράδυ Παρασκευής λοιπόν 6 Οκτωβρίου, δεύτερης μέρας που δόθηκε μετά το αρχικό sold out του Σαββάτου, η ουρά έξω από το “νέο live stage της πόλης” που έκανε και εγκαίνια την ίδια μέρα, ήταν αρκετά μεγάλη ήδη από τις 8.30. Ιδιαίτερα όμορφη ενέργεια στον κόσμο έξω από το venue, όλα πραγματικά έδειχναν πως αυτή θα είναι μια πράγματι καλή βραδιά. Με μια γρήγορη αναγνωριστική ματιά στον χώρο που έχει υποστεί αρκετή δουλειά και τον κόσμο να έχει γεμίσει για τα καλά τον κάτω χώρο, βρήκαμε καταφύγιο στον εξώστη ο οποίος και αυτός συνεχώς και γέμιζε όσο περνούσε η ώρα.
Άγγλοι ως προς την συνέπεια τους οι Γερμανοί, με το Imaginations From The Other Side να μας σφυροκοπάει ακριβώς στις 22.03. Δεν γνωρίζω πως ήταν τα πράγματα από θέμα ήχου στον βασικό χώρο αλλά στον εξώστη ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά, ήδη από το πρώτο κομμάτι. Με μία φωνή, μερικές χιλιάδες άνθρωποι, ταρακούνησαν τον χώρο για πρώτη φορά στο refren. Απλός, με την γνωστή του λιτότητα αλλά και παιχνιδιάρικη διάθεση, ο Hansi Kürsch μας καλησπέρισε σε μία βραδιά που θα μνημονεύετε, όπως μας υποσχέθηκε. “Είναι μεγάλη μας χαρά να εγκαινιάζουμε αυτόν τον χώρο με το καλύτερο κοινό” συνέχισε, “αν και δεν ξέρω κατά πόσο η μπάντα ήταν καλή επιλογή για πρώτη δοκιμή του χώρου” συμπλήρωσε. Λίγες παρομοιώσεις του κιθαρίστα Marcus Siepen με τον Witcher και αρκετά γέλια μετά, ακολουθεί το Blood Of The Elves, το πρώτο κομμάτι της βραδιάς μέσα από την τελευταία τους δουλειά The God Machine. Και ο κόσμος ξέρει κάθε στίχο παρακαλώ, κάθε γραμμή. Αυτό είναι σπάνιο φαινόμενο πλέον με μπάντες τόσων χρόνων και τόσης δισκογραφίας. Ανατριχίλες για την συνέχεια υπό τους ήχους του Nightfall. Ομοβροντία και ένας μικρός πόλεμος ξέσπασε στο Ashes To Ashes που ακολούθησε, για να το διαδεχθεί το δεύτερο κομμάτι μέσα από τον τελευταίο τους δίσκο, το ιδιαίτερα live-ικό Violent Shadows.
Να συμπληρώσω κάπου εδώ ότι ο ήχος έχει γίνει ακόμα καλύτερος και πως προσωπικά δηλώνω εντυπωσιασμένος με το αποτέλεσμα. Ιδικά από το γεγονός του ότι πέραν του όποιου όγκου, υπήρχε μεγάλη καθαρότητα και δε στα ομαδικά φωνητικά. Skalds And Shadows για την συνέχεια και σείστηκαν οι κολώνες πραγματικά από τον κόσμο που κατάφερε να καλύψει εντελώς την φωνή του Hansi στο Born In A Morning Hall. Τρίτο και τελευταίο “νέο” κομμάτι το Deliver Us From Evil, ακόμα μια φορά που ο κόσμος ήξερε κάθε φράση. Σκαμπό, ακουστικές κιθάρες, καταλάβαμε. Ρίγος κάθε, μα κάθε, φορά. The Bard’s Song, και ανάθεμα αν ο Hansi έβγαλε άχνα σε όλη την διάρκεια του κομματιού. Μία φωνή, όλοι, σε πλήρη αρμονία. Πόσο λείπει αυτό, έξω από τις πόρτες των συναυλιακών χώρων, ένα Bard’s Song στην καθημερινότητα μας. Και όπως κοιτάω και απολαμβάνω και γεμίζω με την “εικόνα”, η κοπελίτσα λίγο δίπλα μου κλαίει. Πόσο κρίμα όλο αυτό να μένει μέσα στα ντουβάρια μετά την λήξη. Χαμού συνέχεια, Majesty και Traveller In Time. Δεν έχει μείνει ούτε ένας στατικός. Και κάπου εκεί μας βρίσκει το αναμενόμενο encore. Πότε πήγε 23.20; Ο χρόνος κύλησε φοβερά γρήγορα.
Sacred Worlds, The Lord Of The Rings (ανάθεμα και αν ακούστηκε πάλι ο Hansi) με άπειρη συγκίνηση ξανά, μέχρι που άνοιξε το χρονοντούλαπο και ξεθάφτηκε το Brian στο οποίο κοιταζόμασταν μεταξύ μας με απορία. Ηρωικό κλείσιμο με το αναμενόμενο Valhalla που για ακόμα μια φορά είχε τον ατελείωτο από τον κόσμο που επί περίπου επτά λεπτά τραγουδούσε ακατάπαυστα μετά το τέλος του κομματιού. Αυτή την φορά απηύδησαν αλήθεια, κάθισαν κάτω όλοι, ακόμα και ο Johan van Stratum ξεκρέμασε το μπάσο και έκατσε κάτω περιμένοντας να τελειώσουμε. Τελευταίο κομμάτι της βραδιάς, Mirror Mirror όπου πλέον ακόμα και ο τελευταίος που είχε μείνει “αμέτοχος”, απασφάλησε σε μια τελευταία ομοβροντία. Τι και αν έκλεισε όλο το PA για 10 δευτερόλεπτα (???), ρίχνοντας σιγή στον χώρο, με μόνο την “κλωτσοπατινάδα” του Frederik Ehmke στα τύμπανα να ψιλό ακούγεται στο βάθος; Δεν ένοιαξε κανέναν όμως.
(Μετά την ολοκλήρωσή των δύο Sold Out ημερομηνιών ανακοινώθηκε νέα ημερομηνία για την Τετάρτη 11/10 με εκπτώσεις για αυτούς που παρευρέθηκαν στις δύο προηγούμενες συναυλίες)
Τα ευχαριστώ δεν σταμάτησαν όλο το βράδυ από μεριάς GUARDIAN. Τα χαμόγελα δεν έφυγαν επίσης ποτέ από τα πρόσωπά τους. Δεν είναι μόνο τα sold out, είναι η αντίδραση του κόσμου. Είναι η ενότητα που συναντάς όλο και πιο σπάνια πλέον στις συναυλίες. Αλλά είναι και οι GUARDIAN, αυτή η τρομερή φυσική πηγή ενθουσιασμού και ενέργειας. Το είχα ξανά πει και πέρσι. Δεν είναι δυνατόν να είσαι τόσο τεράστιος, να έχεις εκτόπισμα που δεν το χωράει κανένα venue και σκηνή, χωρίς πραγματικά να κάνεις τίποτα. Δεν τις φτιάχνουν πλέον έτσι τις μπάντες, έχουμε πολλές μεγάλες, μα ελάχιστες πλέον σπουδαίες, χωρίς να αναπληρώνονται αυτές που φεύγουν. Όσο χαμηλά και αν κουρδίσουμε, όσα σκηνικά και αν βγάλουμε επί σκηνής, όσο και αν ποζάρουμε, αυτό το μεγαλείο δεν το φτάνουμε.
Βγήκα από το Floyd με χαμόγελο, με αίσθηση πληρότητας και θετικότητας. Κάτι που έβλεπα και στα πρόσωπα των υπολοίπων γύρω μου, οπότε κάτι καλό πρέπει να έγινε εκεί μέσα. Χαίρομαι που κατάφερα να τους δω ακόμα μια φορά, όσο ακόμα είναι εδώ.
Setlist:
Imaginations From The Other Side
Blood Of The Elves
Nightfall
Ashes To Ashes
Violent Shadows
Skalds And Shadows
Born In A Morning Hall
Deliver Us From Evil
The Bard’s Song – In The Forest
Majesty
Traveler In Time
Encore
Sacred Worlds
The Lord Of The Rings
Brian
Valhalla
Mirror Mirror
Live Report Constantine Maris
