Το δέκατο τέταρτο άλμπουμ των Cradle of Filth χαράζει μια νέα εντυπωσιακή κατεύθυνση στον ήχο τους με τον ικανότατο Scott Atkins να παραμένει σταθερά πίσω από την παραγωγή. Παρά τα τριάντα ένα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας τους, όχι μόνο δεν αναμασούν αλλά αντιθέτως, εξελίσσουν διαρκώς τον ήχο τους και σε πολλούς από εμάς δίνουν την εντύπωση ότι με την τελευταία αυτή κυκλοφορία τους, μια νέα ολόλαμπρη εποχή έχει ήδη ξεκινήσει. Το The Screaming Of The Valkyries, ακούγεται πάρα πολύ ευχάριστα και ο χρόνος μοιάζει να συστέλλεται όσο περισσότερο χανόμαστε μέσα στη μουσική και στους στίχους του.
Στο άλμπουμ αυτό συλλέγονται τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία από τη μουσική κληρονομιά των προηγούμενων έργων του συγκροτήματος και προσαρμόζονται σε συνθέσεις πιο ξεκάθαρες, πιο συναισθηματικές και πιο μελωδικές που δεν υστερούν όμως σε δύναμη και βάθος. Χρειάζεται μεγάλο ταλέντο και ακόμα μεγαλύτερη έμπνευση για να φτιάξεις τραγούδια που ενώ κουβαλάνε μέσα τους την πεμπτουσία του ακραίου, κολασμένου ήχου δεκαετιών, αφήνουν στον μέσο ακροατή τέτοια ισορροπημένη αίσθηση αρμονίας ανάμεσα στο λυρικό και το extreme. Οι μελωδίες, τα ρεφρέν και η ζοφερή ατμόσφαιρα του The Screaming Of The Valkyries ήρθαν για να μείνουν και να στοιχειώσουν τα πιο παράξενα και αλλόκοτα όνειρα μας με τραγούδια θρησκευτικής φλεγματικής σάτιρας όπως το To Live Deliciously. Τραγούδια γεμάτα σκοτεινή μεγαλοπρέπεια και μαγεία που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο όπως το White Hellebore και το Malignant Perfection. Τραγούδια γεμάτα βαμπιρικό εκστασιασμό όπως το Ex Sanguine Draculae και ζοφερή υπαρξιακή περιδίνηση όπως το The Trinity of Shadows. Τραγούδια γεμάτα αγάπη, αφοσίωση και σκοτεινό ρομαντισμό όπως το Non Omnis Moriar (“Not all of me will die” ) και το You Are My Nautilus. Και τέλος, τραγούδια με μεταφορικό ύφος που αντικατοπτρίζουν τις πιο νευραλγικές και θανάσιμες πτυχές του σήμερα όπως το Demagoguery και το When Misery Was a Stranger.
Ο μεγαλοπρεπής τίτλος του άλμπουμ, The Screaming Of The Valkyries, δεν μπορεί παρά να προκαλέσει την απορία στον ακροατή. Που κολλάει ένας τέτοιος τίτλος σε ένα τέτοιο άλμπουμ; Η απάντηση κρύβεται στο τελευταίο τραγούδι When Misery Was A Stranger και θα την ανακαλύψετε μόνοι σας ακούγοντάς το. Όσοι έχετε μελετήσει τους στίχους του χαρισματικού Dani Filth θα έχετε καταλάβει ότι είναι ένας δεινός ποιητής με μοναδικό ταλέντο. Μιας και μιλάμε για Βαλκυρίες καλό είναι να αναφερθούμε και στο ιδιόμορφο εξώφυλλο του άλμπουμ που είναι δημιουργία του Roberto Diaz, η τέχνη του οποίου συνδυάζει το παραδοσιακό σχέδιο με την ψηφιακή ζωγραφική για να φτιάξει σκοτεινά σουρεαλιστικά πορτρέτα σεβαστών μορφών από περασμένες εποχές, παραμορφωμένα από τερατώδεις αλλαγές, προσθήκες και φρικτές μεταμορφώσεις.
Και επειδή τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο, μην αναρωτιέστε πώς οι Cradle of Filth μετά από τόσα χρόνια καριέρας ακούγονται πιο ανανεωμένοι από ποτέ. Η απάντηση κρύβεται στο αστείρευτο ταλέντο του Dani Filth, στη σύνθεση τους (Marek “Ashok” Šmerda στην κιθάρα, Martin “Marthus” Škaroupka στα drums, Daniel Firth στο μπάσο) και στα δύο νέα μέλη της μπάντας. Τον τριανταεπτάχρονο Donny Burbage στην κιθάρα και την τριανταδιάχρονη Zoe Marie Federoff στα πλήκτρα και τα γυναικεία φωνητικά. Συντρίβω τις πύλες του χάους κάτω από τα τακούνια μου, μας λέει η Zoe Marie Federoff στο Malignant Perfection και εμείς ξέρουμε ότι δεν κάνει καθόλου πλάκα.
The Screaming of the Valkyries, Tracklist:
1. To Live Deliciously
2. Demagoguery
3. The Trinity of Shadows
4. Non Omnis Moriar
5. White Hellebore
6. You Are My Nautilus
7. Malignant Perfection
8. Ex Sanguine Draculae
9. When Misery Was a Stranger
9/10
Review by Kaos Alexander
English Version Below
Cradle of Filth‘s fourteenth album sets a new impressive direction in their sound with the able Scott Atkins remaining firmly behind the production. Despite their thirty-one years of recording, not only do they not rehash but on the contrary, they are constantly evolving their sound and to many of us they give the impression that with this latest release, a bright new era has already begun. The Screaming Of The Valkyries, sounds very pleasant and time seems to contract the more we get lost in the music and lyrics.
In this album, the most impressive elements from the musical heritage of the band’s previous works are collected and adapted to compositions that are clearer, more emotional and more melodic but not lacking in power and depth. It takes great talent and even greater inspiration to create songs that while carrying within them the quintessential extreme, hellish sound of decades, leave the average listener with such a balanced sense of harmony between the lyrical and the extreme. The melodies, choruses and bleak atmosphere of The Screaming Of The Valkyries are here to stay and haunt our strangest and weirdest dreams with songs of religious phlegmatic satire like To Live Deliciously. Songs full of dark majesty and magic that vacillate between life and death like White Hellebore and Malignant Perfection. Songs full of vampiric rapture like Ex Sanguine Draculae and grim existential wanderings like The Trinity of Shadows. Songs full of love, devotion and dark romanticism like Non Omnis Moriar (“Not all of me will die” ) and You Are My Nautilus. And finally, songs with a metaphorical style that reflect the more nerve-wracking and deadly aspects of today such as Demagoguery and When Misery Was a Stranger.
The grandiose title of the album, The Screaming Of The Valkyries, can only make the listener wonder. Where does such a title fit into such an album? The answer is hidden in the last song When Misery Was A Stranger and you will discover it for yourself by listening to it. Those of you who have studied the lyrics of the charismatic Dani Filth will have realized that he is a gifted poet with a unique talent. Speaking of Valkyries, it’s good to mention the album’s peculiar cover artwork created by Roberto Diaz, whose art combines traditional drawing with digital painting to create dark surrealistic portraits of revered figures from bygone eras, distorted by monstrous changes, additions and horrific transformations.
And because nothing in this life is random, don’t wonder how Cradle of Filth after so many years of career sound more refreshed than ever. The answer lies in the endless talent of Dani Filth, their line-up (Marek “Ashok” Šmerda on guitar, Martin “Marthus” Škaroupka on drums, Daniel Firth on bass) and the two new members of the band. Thirty-seven year old Donny Burbage on guitar and thirty-two year old Zoe Marie Federoff on keyboards and female vocals. I’m smashing the gates of chaos beneath my heels, Zoe Marie Federoff tells us on Malignant Perfection, and we know she’s not kidding.
The Screaming of the Valkyries, Tracklist:
1. To Live Deliciously
2. Demagoguery
3. The Trinity of Shadows
4. Non Omnis Moriar
5. White Hellebore
6. You Are My Nautilus
7. Malignant Perfection
8. Ex Sanguine Draculae
9. When Misery Was a Stranger
9/10
Review by Kaos Alexander
