Μπήκε λοιπόν ο Σεπτέμβριος, και η πολυαναμενόμενη κυκλοφορία των θρυλικών Iron Maiden είναι γεγονός. Μια κυκλοφορία που άναψε φωτιά με αρκετές κριτικές να λαμβάνουν χώρα πριν καν την επίσημη κυκλοφορία του. Πρόκειται για το 17ο Studio album της μπάντας, το οποίο αδιαμφισβήτητα είναι καλύτερο του προκατόχου του The book of souls (2015) αλλά και του The final frontier (2010). Ένα άλμπουμ με συνθέσεις που θα αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους λάτρεις της μπάντας αλλά και από το σύνολο της Metal κοινότητας.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο άλμπουμ με πολύ καλές συνθέσεις και εξαιρετικές κιθάρες, πιασάρικα riff αλλά και εκπληκτικά σόλο (δεδομένο της αξίας του Andrian Smith). Ένα άλμπουμ με πολυ καλα στοιχεία και ωριμότητα στις συνθέσεις αλλά τολμώ να πω και με αρκετές αδυναμίες ή αν θέλετε ερωτηματικά. Για να μπούνε όλα σε μια σειρά, ας ξεκινήσουμε με την εξαιρετική δουλειά στα τύμπανα απο τον Nicko Mcbrain τα οποία αφήνουν μια ιδιαίτερη αίσθηση στην συνολική εικόνα του άλμπουμ. Στο μέρος με τις κιθάρες οι κλασσικές Maiden μελωδίες κλέβουν την παράσταση και δένουν απόλυτα στην όλη εικόνα και τα φωνητικά του Bruce. Συνθέσεις με ιδιαίτερο ύφος, που ήταν δεδομένο αν κρίνουμε με το τι έχει δώσει η μπάντα στην διάρκεια της δισκογραφικής της πορείας. Περιττά τα σχόλια βέβαια και για το μπάσο του Steve Harris ο οποίος συνθετικά έχει μεγάλο μερίδιο στο άλμπουμ!
Επειδή δύσκολα βρίσκεται άλμπουμ που να αγγίζει την τελειότητα και δεδομένων των απαιτήσεων που έχει η Metal κοινότητα από την μπάντα αξίζει να αναφέρουμε και τα αρνητικά σημεία της συγκεκριμένης κυκλοφορίας που ξεχωρίζουν. Πρώτον, την χαμηλή ή κάπως μουντή αν θέλετε παραγωγή η οποία θεωρώ είναι μεγάλο μειονέκτημα για το εύρος και το μέγεθος της μπάντας! Δεύτερον, η μεγάλη διάρκεια των κομματιών η οποία θεωρώ αν είχε περιοριστεί θα μιλούσαμε για ένα διαφορετικό άλμπουμ! Τρίτον, τα επαναλαμβανόμενα σόλο που παραπέμπουν σε παλαιότερες συνθέσεις της μπάντας. Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, ακούστε τα παρακάτω σόλο σημεία προσεχτικά και συγκρίνετε. Lost in a lost world 06:24 – 06:28 / Caught somewhere in time 04:00 – 04:05 όπως επίσης και Stratego 03:36 – 03:42 / Afraid to shoot strangers 05:36 – 05:42. Μια μπάντα του μεγέθους των Iron Maiden δεν θα έπρεπε να αναλωθεί στο να επαναλάβει ή ακόμη και να αντιγράψει τον ίδιο της τον εαυτό.
Highlights: 1. Το έπος σε σύνθεση και εκτέλεση που ακούει στο τίτλο Days of Future Past (Dickinson / Smith). Μια εκπληκτική σύνθεση που εύκολα θα μπορούσε να είναι επιλεγμένο για την σόλο καριέρα του Bruce (όσοι έχουν ανοιχτά αυτιά και μυαλό θα καταλάβουν) 2. Hell on Earth (Harris) 3. Darkest Hour (Dickinson / Smith) με εκπληκτικό σόλο που δεν γίνεται να μην το ξανακουσεις. Σόλο με ψυχή και συναίσθημα που διαφέρει μακράν σε όλο το άλμπουμ.
Ίσως είναι νωρίς να δώσουμε τον τίτλο που κάποιοι βιάστηκαν να δώσουν ως “Masterpiece” σε αυτήν την κυκλοφορία, μιας και ο χρόνος αποδίδει αυτή την ταυτότητα! Πρόκειται όμως για μια αξιοπρεπή δουλειά που δεν θα περάσει απαρατήρητη και σίγουρα θα κεντρίσει το ενδιαφέρον για ολα τα θετικά και τα αρνητικά σημεία της.
Tracklist:
CD 01:
01. Senjutsu (08:20)
02. Stratego (04:59)
03. The Writing on the Wall (06:13)
04. Lost in a Lost World (09:31)
05. Days of Future Past (04:03)
06. The Time Machine (07:09)
CD 02:
01. Darkest Hour (07:20)
02. Death of the Celts (10:20)
03. The Parchment (12:39)
04. Hell on Earth (11:19)
7,8 / 10
English version below
September 3rd is here and the long awaited release of Iron Maiden is the event of the day, month, year. A release that has fired up much talk, controversy and critics even before it’s release date. It’s the 17th Studio album of the band, which is undoubtedly better than The book of souls (2015) but also The final frontier (2010). A release with songs that will be loved by the fans but also the metal community.
We are talking about a very intriguing album with very good compositions, excellent guitars, catchy riffs and incredible solos (Andrian Smith is an undisputed constant). An album with very good elements and maturity in the songs but quite a few weaknesses or even flaws. In order to set the record straight let’s begin by the amazing work behind the drums by Nicko Mcbrain which make a very good impression throughout the album. In the guitar parts the classic “Maidenish” melodies are all there and they are perfectly bound with Bruce’s vocals. Songs with peculiar mood which was to be expected given the past of these legends. As for Steve Harris, I think there is no need to comment on his bass and the huge part he plays in writing most of the album!
Given the fact that it’s difficult to find an album that can touch perfection, but also the expectations the metal community has from a band of this magnitude we need to mention the negative elements of this release. Firstly, the pour or even muffled production which in my opinion is a huge downside for the size of the band! Secondly, the duration of the songs which, had it be cut down, we would be talking about a different album whatsoever! Thirdly, the repetition of the solo parts which resemble older songs of the band. In order to be more precise, listen to the following solo parts and compare. Lost in a lost world 06:24 – 06:28 / Caught somewhere in time 04:00 – 04:05 but also Stratego 03:36 – 03:42 / Afraid to shoot strangers 05:36 – 05:42. A band such as Iron Maiden shouldn’t be repetitive or even of its self!
Highlights: 1. The epic song entitled Days of Future Past (Dickinson / Smith). A song that could easily be part of Bruce Dickinson’s solo career (those who listen without taboos will know what I mean) 2. Hell on Earth (Harris) 3. Darkest Hour (Dickinson / Smith) with an amazing solo which you can’t help but listen and repeat. A solo full of soul and emotion which differs from the rest of the album.
Maybe it’s too early to use the title “Masterpiece” that some were impatient to offer, because only time can certify this quality in any release! However, it is a very solid album which will make its mark and will provoke interest for all its positive and negative characteristics.
Tracklist:
CD 01:
01. Senjutsu (08:20)
02. Stratego (04:59)
03. The Writing on the Wall (06:13)
04. Lost in a Lost World (09:31)
05. Days of Future Past (04:03)
06. The Time Machine (07:09)
CD 02:
01. Darkest Hour (07:20)
02. Death of the Celts (10:20)
03. The Parchment (12:39)
04. Hell on Earth (11:19)
7,8 / 10
