Metal united worldwide, από μόνο του είναι ένας τίτλος που σε προδιαθέτει για ένα εορταστικό γεγονός, οπότε όταν κληθήκαμε από τους καλούς φίλους SCAR OF THE SUN να καλύψουμε το γεγονός, δεν μπορούσαμε παρα να παρευρεθούμε. Φτάσαμε στο An Club γύρω στις 8 παρά και μόλις είχαν ανέβει στη σκηνή οι STILL DUSK. Alternative rock ύφος και πολύ άνεση επι σκηνής φάνηκαν να το διασκεδάζουν και να μεταδίδουν τη χαρά τους στο κοινό που είχε ήδη συγκεντρωθεί. Μουσικά θεωρώ ότι θέλουν λίγο δουλειά ακόμη, αλλά δείχνουν να το αγαπούν αρκετά για να το εξελίξουν.
Επόμενοι στη σκηνή οι BLACK STONE MACHINE. Τους έχω ξαναδεί ζωντανά αλλά όχι με τη νέα τους σύνθεση που περιλαμβάνει καινούριο drummer τον Joni και στο μπάσο τον Pano. Πολύ δεμένοι και εξαιρετικά καλοπροβαρισμένοι ακούγονται καλύτεροι με αυτή τη σύνθεση με περισσότερο groove ενώ παίξαν χωρίς ανάσα και κατάφεραν να ξεσηκώσουν το κοινό. Μελανό σημείο ο ήχος που παρόλες τις κραυγές του ο Άλεξ στα φωνητικά ακουγόταν πολύ χαμηλά.
Επόμενοι στη σκηνή οι PASSENGERS IN PANIC οι οποίοι είχαν το κοινό τους που ήρθε, τους άκουσε και αποχώρησε. Συνθέσεις που θυμίζουν έντονα Iron Maiden εμπλουτισμένες με folk στοιχεία και με μια Guest εμφάνιση από τον ηθοποιό Γιάννη Τσορτέκη. Και σε αυτή τη μπάντα τα φωνητικά δεν ακούγονταν σχεδόν καθόλου παρόλο που βλέπαμε την τραγουδίστρια του συγκροτήματος να παλεύει με το in ear της. Αυτός που ακούστηκε και έπαιξε καλύτερα από όλους ξεχωρίζοντας ήταν ο drummer.
Επόμενοι στη σκηνή και σε ένα An που έχασε τον κόσμο που είχε λίγο πιο πριν οι PSYCHOREPATHS. Η μπάντα μετράει 10 χρόνια από την κυκλοφορία του EP της και αυτό φάνηκε στην καλή επικοινωνία μεταξύ τους. Και εδώ πολλά προβλήματα με feedback στον ήχο για τα οποία παραπονέθηκε ο τραγουδιστής ώσπου μάλλον παραιτήθηκε από τη μάχη και άφησε το μικρόφωνο στη βάση του κάθε φορά που ήθελε να κινηθεί σε άλλο μέρος της σκηνής. Καλές συνθέσεις όμως μου φάνηκαν κάπως σκουριασμένοι ή απροβάριστοι; Το μόνο σίγουρο είναι ότι είχαν πολύ όρεξη και την πέρασαν και στο κοινό που έκανε μέχρι και wall of death.
Η ώρα περνάει και στη σκηνή ανεβαίνουν οι KARMA VIOLENS. Μια νέα γενιά Karma Violens μιας και το συγκρότημα τώρα πια έχει μόνο ένα ιδρυτικό μέλος, τον Γιώργο Καρακουζίδη. Το συγκινητικό ήταν ότι κάτω απ’ τη σκηνή ήταν ο Μάριος, ο Στέφανος και ο Νίκος (ο οποίος φρόντιζε και το πιατίνι που χαλάρωνε συνέχεια και έπεφτε). Οι νέοι είναι το rhythm section Μπάσο, Κώστας Τασσάκος και Γιώργος Τσάφος. Η μπάντα ανέβηκε “με τα όσα” πάνω στη σκηνή με τον Ilias “Blackbones” Zounis να φτύνει την ψυχή του στην πρώτη νότα. Μπορεί να μην ήταν μεγάλο το κοινό αλλά και το wall of death το έκανε και moshing δίχως αύριο. Πραγματικά έκαναν τη διαφορά χωρίς να κάνουν κάτι παραπάνω από το να παίζουν τη μουσική τους.
Τελευταίοι στη σκηνή γύρω στις 0.20 (ναι το πρόγραμμα είχε πάει περίπατο) οι SCAR OF THE SUN. Εκτάκτως με μια κιθάρα αλλά όπως πάντα άρτιοι πάνω στη σκηνή, επαγγελματίες και με εμπειρία που φάνηκε. Ωστόσο και εδώ ο ήχος είχε και πάλι θέμα και τα φωνητικά ήταν και πάλι σε χαμηλή εντάση, αλλά και η κιθάρα ήταν τόσο χαμηλά ώστε να «χάνεται πληροφορία». Η αλήθεια είναι ότι ήταν αρκετά άχαρο το ότι έπαιξαν σε ένα αρκετά μικρό μέρος του κοινού καθώς αρκετοί είχαν αποχωρήσει αλλά οι ίδιοι παρουσιάστηκαν εξίσου καλά.
Αν μου έμεινε κάτι περισσότερο από το βράδυ του Σαββάτου είναι αν τελικά η Ελληνική σκηνή έχει τη διάθεση να υποστηρίξει την ύπαρξή της, τόσο με δημιουργικότητα όσο και με αλληλεγγύη. Νομίζω ότι χρειάζεται όρεξη, δουλειά, συνέπεια και έμπνευση γιατί χωρίς νέο αίμα η σκηνή συνεχώς θα φθίνει.
Live/photo report Hellena Mihailidou
