METALLICA – 72 SEASONS (BLACKENED RECORDINGS)

Δεν μπορώ να αρνηθώ πως δεν προσδοκούσα τίποτα από την συγκεκριμένη κυκλοφορία και δε, μπάντα. Από τα πρώτα κιόλας δείγματα μου ήταν αντιληπτό ότι, τουλάχιστον ως προς το δικό μου γούστο, δεν θα πληρούσε τις προδιαγραφές. Βέβαια μετά ξεκίνησα να διαβάζω τις απόψεις άλλων κριτικών και αντιλήφθηκα κάτι ακόμα. Δεν μπορεί να υπάρξει αντικειμενικότητα όταν προσεγγίζουμε την μουσική οπαδικά και φανατισμένα. Και με τα λύπης μου διαπίστωσα, για ακόμα μια φορά πως έτσι αντιμετωπίστηκε και το 72 Seasons, ακραία έτσι όμως. Εγώ λοιπόν θα θέσω τα εξής δεδομένα, όχι υποκειμενικές απόψεις, αλλά δεδομένα. ANTHRAX 11 album, MEGADETH 16 album, OVERKILL 20 album, TESTAMENT 13 album, SAXON 23 album, ΟΖΖΥ 13 album, όλοι τους με επιεικώς αξιοπρεπέστατες τελευταίες δουλειές, όλοι τους άνω των 60. Καταλαβαίνετε νομίζω που το πάω.

Όχι, δεν είναι καλό για την ηλικία τους, όχι δεν είναι καλό για τους τόσους (πόσους;) δίσκους που έχουν, όχι δεν είναι καλό επειδή είναι οι METALLICA,όχι. Όχι, αν αυτή ακριβώς την δουλειά την έβγαζε μία τοπική ή μικρή μπάντα θα γράφαμε τις ίδιες τρομακτικές υπερβολές; Πιθανόν να μην μπαίναμε καν στην διαδικασία να κάνουμε αναφορά, πόσο μάλλον review. Δεν έχω καταλάβει συνεπώς, αν ακούμε μουσική με τα αυτιά/μυαλό μας και την ψυχή/καρδιά μας ή με το τι γράφει η ταμπέλα στο εκάστοτε εξώφυλλο. Όχι, δεν θα πεθάνει το metal αν επιτέλους παραδεχτούμε τα αυτονόητα, αντίθετα, πεθαίνει χρόνια τώρα για ακριβώς αυτόν τον λόγο. Πρέπει να σταματήσουμε κάποια στιγμή τις δικαιολογίες και να αρχίσουμε την μουσική.

Review by Nomad (Editor)

 

Νέο METALLICA λοιπόν μετά από 7 χρόνια και μια λέξη μου έρχεται ακούγοντας το όλες αυτές τις μέρες, ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ.… Ναι φίλες και φίλοι μου αυτό ακριβώς! Μια μπάντα με 40 χρόνια πορείας δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Όσοι περιμένατε ένα νέο Master of Puppets, καλύτερα να μην μπείτε στον κόπο να το ακούσετε καν, όσοι περιμένατε μια τίμια προσπάθεια βουρ στο ψητό… Πολλά θα ειπωθούν, ότι είναι καλό από άλλους, ότι είναι χάλια από άλλους και αυτό από μόνο του δείχνει την μεγαλειότητα τέτοιων συγκροτημάτων που στην κυκλοφορία νέας δουλειάς τους γίνεται όλος αυτός ο χαμός.

Πάμε στο προκείμενο τώρα, προσωπικά μιλώντας αν ήταν μικρότερο σε διάρκεια με 8 τραγούδια λόγου χάρη θα μιλάγαμε για ένα πολύ καλό άλμπουμ, όμως 78 λεπτά είναι πάρα πολλά. Με κράτησαν μεν, αλλά κάπου ώπα. Από την άλλη όμως νιώθω μια υπέρ του δέοντος ικανοποίηση ότι τέτοια μεγαθήρια του χώρου κυκλοφορούν ακόμα νέο υλικό και κάνουν όλους εμάς, μας αρέσει δεν μας αρέσει το υλικό -άλλωστε κάθε άποψη είναι σεβαστή- να αδημονούμε για το τελικό αποτέλεσμα και να έχουμε μια ανυπομονησία όπως τόσα χρόνια. Ένα άλμπουμ όπου θα ακούσεις τα πάντα από SABBATH έως DIAMOND HEAD, με φοβερές στιγμές όπως τα You Must Burn!, Chasing Light, Shadows Follow, Inamorata που είναι και τα αγαπημένα μου ήδη, αλλά και λιγότερο καλές στιγμές όπως τα Crown of Barbed Wire και Too Far Gone? τα οποία αν έλειπαν δεν θα με χαλούσαν κιόλας. Νέο άλμπουμ METALLICA λοιπόν με παραγωγή που τσακίζει κόκαλα, μέτριο εξώφυλλο και πολύ προσεγμένους στίχους… Από μένα είναι σαφέστατα ΝΑΙ … Όσες και όσοι πιστοί προσέλθετε αξίζει τον κόπο!

Review by Panos Xenofos (Metal Madness Radio Show)

Ήθελα πολύ το 72 Seasons να είναι ένα πολύ καλό album, αλήθεια. Ήθελα να αποφύγουμε την περίπτωση του “ακόμα και ένα χαλασμένο ρολόι δείχνει σωστά 2 φορές την μέρα” αλλά δυστυχώς αυτό μας έκατσε. Η “σωστή ώρα” ήταν το Hardwired και στο καινούργιο τους πόνημα δεν κοίταξα καν το ρολόι, κοινός δεν κοίταξα σχεδόν ούτε μια φορά το tracklist, δεν με ενδιέφερε να το κοιτάξω. Πέρα από διάσπαρτες, αλλά ωραίες ιδέες SABBATH-ικής μυρωδιάς, εδώ και εκεί, κάτι που δεν σου χτίζει κομμάτι ούτε στο σώζει, καλή ώρα η γέφυρα του Shadows Follow και κάτι καλές εκλάμψεις Black Album νοοτροπίας στα You Must Burn και If Darkness Had A Son, ειλικρινά το υπόλοιπο album ήταν τρομακτικά αδιάφορο. Οκέι, και το μισό Inamorata που είχε πολύ καλές προδιαγραφές, αλλά στις προδιαγραφές έμεινε. Κοινώς, δεν είναι κακό το 72 Seasons σε καμία περίπτωση, αδιάφορο είναι, ακόμα και μετά από 6 ακροάσεις (επτά όσο γράφονται αυτές οι γραμμές). Η παραγωγή είναι μπετό, παρότι δεν κλωτσάνε εδώ και χρόνια οι κιθάρες από θέμα χροιάς και ο Hetfield τολμώ να πω εξίσου ανανεωμένος από θέμα φωνής όσο και στο προηγούμενο. Έτσι για να μην λέτε ότι έχω μόνο αρνητικά, που και πάλι…72 χασμουρητά, Lux λατέρνα και φιλότιμο…Κρίμα.

Review by Constantine Maris (Monday Night Apocalypse Radio show)

 

Όσοι έχετε παρακολουθήσει λίγο το Metalradio ή με έχετε ακούσει στο ραδιόφωνο θα ξέρετε ότι είμαι αρρωστάκι των METALLICA. Ούτε το κρύβω ούτε θα πω ότι είμαι τάχα μου αντικειμενική. Τολμώ να πω ότι από την ομάδα μας στο Metalradio εγώ είμαι η φανατικότερη μετά από το webmaster μας. Ακούω λοιπόν τα πρώτα δείγματα. Κανένα δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε αλλά διατηρούσα την ελπίδα ότι θα με αποζημιώσουν με τον υπόλοιπο δίσκο.  Και όταν γράφω με ξετρέλανε εννοώ ένα τραγούδι σα το Moth Into Flame που από το πρώτο άκουσμα το γούσταρες, πάταγες repeat και το αναζητούσες να το ξανακούσεις. Μεγάλη Παρασκευή λοιπόν ήρθε το 72 Seasons ολοκληρωμένο και κάνω το πρώτο άκουσμα. Με το πρώτο άκουσμα αντιλαμβάνομαι ότι έχουν αντιγράψει τον εαυτό τους και παλιότερες κυκλοφορίες τους. Έχουν αποπειραθεί να ξεκινήσουν από εκεί που το άφησαν χρησιμοποιώντας ίδια riff με το HardwiredTo Self Destruct και όσο έγραφαν είχαν στο νου τους MERCYFUL FATE, MOTORHEAD, BLACK SABBATH και τους εαυτούς τους. Υπάρχουν μέσα δυο απόπειρες επαναδημιουργίας του Sad But True, υπάρχει και το You Must Burn που είναι το Eye Of The Beholder.

Συμπερασματικά, για να μη μασάμε τα λόγια μας και για να μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλο μας! Το «τίμιο» άλμπουμ στα δικά μου δεδομένα είναι ένα αδιάφορο άλμπουμ που δεν θα ξανακούσω. Με απόλυτη ειλικρίνεια αν δεν ήταν άλμπουμ των METALLICA δεν θα το άκουγα δεύτερη φορά. Μη βιαστείτε δεν περίμενα να ακούσω ένα νέο Master Of Puppets, περίμενα να ακούσω τη συνέχεια του Hardwiredτο οποίο θεωρώ ένα πολύ καλό άλμπουμ. Δεν το άκουσα. Φτωχή παραγωγή με καθόλου όγκο στις κιθάρες. Αυτό που αναγνωρίζω είναι το πόσο απογυμνώνεται για ακόμη μια φορά ο James στους στίχους, αλλά δεν φτάνει. Δεν θα τους χαριστώ επειδή είμαι οπαδός τους, ούτε θα τους συγκρίνω με κανέναν. Απλά περίμενα κάτι περισσότερο!

Review by Hellena Mihailidou

72 Seasons tracklist:

  1.  72 Seasons
  2. Shadows Follow
  3. Screaming Suicide
  4. Sleepwalk My Life Away
  5. You Must Burn!
  6. Lux Aeterna
  7. Crown Of Burbed Wire
  8. Chasing Light
  9. If Darkness Had A Son
  10. Too Far Gone?
  11. Room Of Mirrors
  12. Inamorata

Leave a Reply

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μια καλύτερη εμπειρία περιήγησης. Περιηγούμενοι σε αυτόν τον ιστότοπο, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies.