Αν με ρωτάς ποια είναι η πρώτη σκέψη που κάνω για την πρώτη metal μέρα του Release Athens Festival 2023 θα σου απαντούσα ότι ανεξάρτητα από το ποιος είναι headliner στο billing ενός φεστιβάλ τελικά πάνω στο σανίδι, όλα γίνονται ξεκάθαρα…
Πάμε όμως να τα πάρουμε από την αρχή; Ανοίγουν οι πόρτες στην Πλατεία Νερού και πρώτοι πάνω στη σκηνή οι ELYSION. Ο κόσμος από κάτω είναι θερμός στην υποδοχή του και μεγάλος στον αριθμό. Από τα λεγόμενα της Χριστιάνας, τραγουδίστριας της μπάντας, ούτε οι ίδιοι δεν περίμεναν ότι θα είχαν έρθει τόσοι πολλοί από τόσο νωρίς. Το μεγαλύτερο μέρος του σετ επικεντρώνεται στην φρέσκια κυκλοφορία τους που έχει πάρει πολύ καλές κριτικές (διαβάστε εδώ το review του Metalradio.gr) και φαίνεται να κερδίζει το κοινό και τις εντυπώσεις. Για τους ELYSION το κοινό με τα μπλουζάκια NIGHTWISH ήταν ένα δώρο να κάνουν γνωστό το υλικό τους σε ακροατές που ακούν ακριβώς το είδος τους. Η απόδοση της μπάντας πολύ καλή, και το κοινό θερμό στην ανταπόκρισή του. Η Χριστιάνα δεν σταμάτησε να λέει πως το όνειρό της έγινε πραγματικότητα μιας και ήταν στην ίδια σκηνή που σε λίγο θα πατούσαν οι Nightwish. Από διπλανά πηγαδάκια δε άκουσα ότι παρόλο που δεν γνώριζαν τη μπάντα φεύγοντας από την συναυλία, θα έριχναν ένα αυτί να τους τσεκάρουν.
Setlist
Dreamer
Far Away
Raid the Universe
Someplace Better
Made of Lies
Eternity
Crossing Over
Blink of an Eye
Killing My Dreams
The Rules
Δεύτεροι στη σκηνή ακριβώς στην ώρα που μας είχε ανακοινωθεί οι INSOMNIUM. Περίμενα τους Φινλανδούς με μεγάλη ανυπομονησία μιας και δεν τους είχα ξαναδεί και το Anno 1696 είναι μια εξαιρετική κυκλοφορία. Το κοινό τους υποδέχτηκε πολύ θερμά και η απόδοση τους ήταν πολύ καλή όμως ο ήχος του αρκετά ταλαιπωρημένος από τις ριπές του αέρα για εμάς που ήμασταν περίπου στο ύψος του πύργου του ηχολήπτη στο πλάι. Αν ήμασταν πιο μπροστά εκτιμώ ότι δεν θα υπήρχε θέμα, τουλάχιστον από γνωστούς που ρώτησα που στέκονταν πιο μπροστά. Το σετ των INSOMNIUM ήταν επικεντρωμένο στην πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους και έπαιζαν σαν καλοκουρδισμένη μηχανή με πολύ καλή επικοινωνία επι σκηνής και εξαιρετικά δεμένοι. Μάλιστα στο White Christ έγινε και η έκπληξη επι σκηνής με τον Σάκη Τόλη να ανεβαίνει να τραγουδά τα μέρη του. Το κοινό υποδέχτηκε πολύ θερμά τον ιθύνοντα νου των ROTTING CHRIST και οι INSOMNIUM συνέχισαν με ακόμη περισσότερη ορμή. Προσωπικά παρόλο που μου αρέσουν πολύ ως συγκρότημα και ανυπομονούσα να τους δω ζωντανά κάτι μου έλειπε από την παρουσία τους, χωρίς ειλικρινά να μπορώ ξεκάθαρα να αντιληφθώ τι. Δεν είχαν αυτό τον καθηλωτικό παράγοντα που σε κάνει να παρακολουθείς χωρίς να αποσπάται η προσοχή σου.
Setlist
1696
Lilian
While We Sleep
Godforsaken
White Christ
(with Sakis Tolis)
And Bells They Toll
The Witch Hunter
Valediction
Mortal Share
Heart Like a Grave
9 ακριβώς και το λιτό backdrop με το IN FLAMES πάνω του φωτίζεται… Ανατριχίλα! Ομολογώ το περίμενα πάρα πολλά χρόνια αυτό το live. Αυτό που δεν περίμενα ήταν αυτό που ακολούθησε! Οι IN FLAMES είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ! Ο ήχος τους είναι τεράστιος, το παίξιμό του αψεγάδιαστο και ο Anders απλά δεν υπάρχει! Η φωνή του είναι σε απίστευτη φόρμα! Οι κιθάρες με τον Broderick “that young man” στιβαρές και τα τύμπανα… κτήνος! Είναι δυνατόν να ακούγονται καλύτεροι από τις ηχογραφήσεις; Η ενέργεια που έσκασε σαν ωστικό κύμα πάνω στο κοινό τους έκανε να πάρουν φωτιά. Πάρα πολύ μεγάλο μέρος του κοινού ήταν γνήσιοι Jesterheads! O Anders είναι επικοινωνιακός και πειράζει το κοινό για να το ξεσηκώσει και το κοινό ανταποκρίνεται πολύ θερμά. Αυτά τα σχόλια που διάβασα για απογοήτευση της μπάντας από το κοινό νομίζω ότι είναι εντελώς άτοπα. Πιο ομιλητικός από ποτέ, πιο επικοινωνιακός από ποτέ αλλά θεωρώ και συγκινημένος ο Anders μας λέει ότι λυπάται που πέρασαν 20 χρόνια από την τελευταία φορά που είχαν έρθει, μας κοίταζε και μας έλεγε ότι απολάμβανε τη θέα μας, τραβώντας νοητές φωτογραφίες για να τις έχει να τις κοιτάζει. Παροτρύνει να κάνουμε pit και να χορέψουμε, να βάλουμε το κινητό στην τσέπη και να μπούμε στο pit «μπορεί να κάνετε ένα καινούριο φίλο και μετά από χρόνια να λέτε είχε δίκιο εκείνος ο Σουηδός». Αλήθεια αυτό που είδα εγώ σε όλη την παρουσία του Fridén είναι να απολαμβάνει με όλες του τις αισθήσεις και να απορροφά την όμορφη ενέργεια που είχε ο κόσμος.
Και αν θέλετε τη γνώμη μου το κοινό δεν ήταν λιγότερο ενθουσιασμένο, απλά ήταν λιγότερο βίαιο, γιατί όταν μας ζήτησε να κάνουμε παρέα μια ανάμνηση που θα κρατήσει για πάντα, στο Only for the Weak όλο το Release χοροπηδούσε! «Όταν ξανα έρθουμε μετά από 20 χρόνια σε αναπηρικές καρέκλες και θα παίζουμε τα ίδια τραγούδια, αυτή ακριβώς είναι η εικόνα που θέλω να δω», μας λέει. Ασύλληπτη συναυλιακή εμπειρία, μέχρι που την συγκρίνω με την περσινή των Slipknot. Take this life για το τέλος και πραγματικά μας πήραν και την τελευταία ανάσα… Απόλυτοι κυρίαρχοι!
P.S. Τσεκάρετε λίγο setlist εσείς που αγαπάτε In Flames από την αρχή… μέχρι Lunar Strain έφτασαν!
P.S.2 Ειδική μνεία έκαναν στον μπασίστα τους Liam Wilson (The Dillinger Escape Plan)που εντάχθηκε στη μπάντα τελευταία στιγμή μετά την αποχώρηση του Bryce Paul και έμαθε τα κομμάτια σε 15 λεπτά ενώ έχουν ένα σετ μιάμιση ώρα. “Do the math” μας λέει ο Anders και απαιτεί να ουρλιάξουμε για να τον ευχαριστήσουμε
Setlist
The Beginning of All Things That Will End
The Great Deceiver
Where the Dead Ships Dwell
Leeches
Everything’s Gone
Pinball Map
The End
Behind Space
Cloud Connected
Only for the Weak
Call My Name
State of Slow Decay
Alias
The Mirror’s Truth
I Am Above
Take This Life
Τέλος οι headliners της ημέρας NIGHTWISH. Ανεβαίνουν στη σκηνή και στη θέα της Floor Jansen σε προχωρημένη εγκυμοσύνη είναι πραγματικά η ανατριχίλα και η συγκίνηση είναι ασυγκράτητη. Γλυκύτατη και επικοινωνιακή ακόμη και headbanging έκανε όσο της επέτρεπε η στρογγυλή κοιλίτσα της. Πολύ χαρούμενη που ήρθε στην Ελλάδα πρώτη φορά με τους NIGHTWISH ήταν αυτή που έδωσε μεγαλείο στην εμφάνιση της μπάντας. Όλοι οι υπόλοιποι καλοκουρδισμένοι και επαγγελματίες αλλά κάπως απόμακροι, απρόσωποι. Δεν έπαιξαν ιδιαίτερα με το κοινό. Εκτός από τη Floor λίγο ο Troy μίλησε αλλά γενικά το χαμόγελο της Floor ήταν που κέρδισε το κοινό. Ο ήχος τους μάλλον ο χειρότερος της βραδιάς. Έπαιζαν δυνατά σε σημείο παραμόρφωσης και δεν ακούγαμε τα προηχογραφημένα και το μόνο που υπερίσχυε ήταν το μπάσο. Μετά τη μέση ο ήχος λίγο έφτιαξε αλλά παρέμενε μπασαρισμένος και οι κιθάρες σχεδόν ανύπαρκτες. H Floor «κουβάλησε» όλη τη μπάντα μόνη της με πολύ σωστές ερμηνείες παρά την εγκυμοσύνη της. Το σετ λιστ ήταν κυρίως στα 3, 4 άλμπουμ πιο πρόσφατα άλμπουμ και φρόντισαν να μας τιμήσουν προβάλλοντας τον Παρθενώνα με το άγαλμα της Αθηνάς από πίσω τους. Μια πάρα πολύ καλή «τετράγωνη» και επαγγελματική εμφάνιση. Έπαιξαν πολύ καλά αλλά ήταν κάπως αποστειρωμένη η κατάσταση με εξαίρεση την Floor που τηρουμένων των αναλογιών της κατάστασής της ήταν πολύ καλή και είχε μια διάχυτη θετική ενέργεια.
Setlist
Noise
Storytime
Tribal
Élan
Dark Chest of Wonders
How’s the Heart?
I Want My Tears Back
Sahara
Nemo
Sleeping Sun
Shoemaker
Last Ride of the Day
Ghost Love Score
The Greatest Show on Earth
All the Works of Nature Which Adorn the World: Ⅷ. Ad Astra
(Floor vocal parts)
Και επειδή έγινε πολύ λόγος για τον ήχο του φεστιβαλ σας μεταφέρουμε κάποιες πληροφορίες που μας παρείχε το γραφείο τύπου της διοργάνωσης σχετικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά “Το μεγαλύτερο upgrade του Release Athens είναι το ανανεωμένο και ολοκαίνουργιο ηχητικό σύστημα πλήρους ζώνης της διεθνούς φήμης L- acoustics K1 το οποίο αποτελείται από 64 καμπίνες όπου εξασφαλίζουν την ένταση και την ποιότητα σε όλο το φάσμα συχνοτήτων, παρέχοντας έτσι ένα τεράστιο πλεονέκτημα .”
Live Report Metalradio Team
Photo report Release Athens
