Ο κόσμος που έπλασε ο J.R.R. Tolkien, με την πολυσύνθετη μυθολογία του, τους ατέλειωτους πολέμους μεταξύ του καλού και του κακού, τις πανίσχυρες σκοτεινές οντότητες και την αίσθηση ενός αρχαίου, επικού και συχνά μελαγχολικού παρελθόντος, προσφέρει ένα εξαιρετικά γόνιμο έδαφος για το Black Metal.
Στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μου, εξερευνούμε τη μουσική εκείνη που δεν αρκείται στο να αφηγείται, αλλά επιχειρεί να «ζωγραφίσει» τα τοπία της Μέσης Γης. Ακολουθώντας τη ροή του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, θα ταξιδέψουμε από τις σκιές του παρελθόντος στη Numenor μέχρι την ομίχλη των Τύμβων, θα διασχίσουμε τα χιονισμένα περάσματα των Ομιχλωδών Βουνών για να βρούμε καταφύγιο στο Lothlorien, θα καλπάσουμε με τους Rohirrim στις πεδιάδες και θα σταθούμε μπροστά στις Πύλες της Mordor, πριν επιστρέψουμε στο Shire και έπειτα πάρουμε το τελευταίο πλοίο από τα Γκρίζα Λιμάνια.
- Anfauglir – “The Rise of Númenor – Part III: The Gift of Men” (Akallabêth, 2025)
Οι Αμερικανοί Anfauglir συνθέτουν το απόλυτο soundtrack για τη Δεύτερη Εποχή. Το άλμπουμ Akallabêth είναι μια συμφωνική Βlack Μetal όπερα που ξεφεύγει από τις παραδοσιακές δομές του είδους, υιοθετώντας μια κινηματογραφική προσέγγιση. Είναι ένας ήχος μεγαλειώδης και αλαζονικός, αντικατοπτρίζοντας τέλεια την ψυχοσύνθεση των Numenoreans στο ζενίθ της δύναμής τους. Tο “Δώρο των Ανθρώπων“ δεν είναι άλλο από τον θάνατο, η θνητότητα που τους δόθηκε από τον Ilúvatar ως ευλογία για να μην είναι δεμένοι με τη μοίρα του κόσμου, όπως τα Ξωτικά.
Ξεκινάμε την ιστορία μας με μια αναδρομή, καθώς το παρόν της Μέσης Γης καθορίζεται από τα λάθη του παρελθόντος. Μουσικά, μεταφερόμαστε στην εποχή της ακμής και της πτώσης του νησιωτικού βασιλείου, εξηγώντας την καταγωγή του Aragorn και την κληρονομιά της Gondor. Η ατμόσφαιρα είναι αυτοκρατορική, αλλά βαραίνει σταδιακά, προοιωνίζοντας την ύβρη που οδήγησε στον καταποντισμό του νησιού και την εξορία των Πιστών στη Μέση Γη, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού.
- Sojourner – “The Shadowed Road” (The Shadowed Road, 2018)
Οι Sojourner από τη Νέα Ζηλανδία και Σουηδία έχουν καθιερωθεί ως μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις στον χώρο του Atmospheric Black Metal. Ο ήχος τους συνδυάζει τη μελαγχολία του Black Metal με Folk στοιχεία (όπως το tin whistle) και μια έντονη μελωδικότητα που υποστηρίζεται από τα πλήκτρα. Παρ’ όλο που η στιχουργική τους θεματολογία είναι ευρύτερα φανταστική και φυσιολατρική, η μουσική τους αισθητική ταιριάζει απόλυτα στο συναίσθημα της αναχώρησης και της περιπλάνησης.
Με το “The Shadowed Road” ξεκινάμε και το ομώνυμο κεφάλαιο του βιβλίου (“The Shadow of the Past“). Είναι η στιγμή που ο Gandalf αποκαλύπτει στον Frodo την αλήθεια για το Ένα Δαχτυλίδι και ο Sauron αρχίζει να απλώνει ξανά τη σκιά του από τη Mordor. Η μουσική αποπνέει την αίσθηση του κατεπείγοντος, αλλά και της θλίψης, καθώς ο Frodo συνειδητοποιεί, ότι η ασφάλεια του Shire είναι πλέον μια ψευδαίσθηση. Ο μικρός ήρωας μας φορτώνεται το βάρος της μοίρας του και βγαίνει στον δρόμο, αφήνοντας πίσω του το σπίτι του για να βαδίσει σε μονοπάτια που σκοτεινιάζουν.
- Bilwis – “Sagenwelt” (Sagenwelt EP, 2021)
Με τους Bilwis μετακινούμαστε από την υψηλή φαντασία στη σκοτεινή λαογραφία. Ο ήχος των Γερμανών είναι μελωδικό Black Metal, αλλά με μια απειλητική διάθεση, χρησιμοποιώντας πλήκτρα που θυμίζουν μεσαιωνικές μελωδίες.
Το τραγούδι “Sagenwelt“, που μεταφράζεται ως «Κόσμος των Θρύλων» μας μεταφέρει σε μια διαφορετική γωνιά της Μέσης Γης στα σύνορα του Buckland: στο Παλιό Δάσος (Old Forest). Εδώ δεν κυριαρχούν οι λαμπεροί Ξωτικοί άρχοντες, αλλά τα αρχέγονα πνεύματα της φύσης, όπως ο Tom Bombadil. Είναι η στιγμή στο ταξίδι, όπου οι ήρωες βγαίνουν από τον γνωστό δρόμο και χάνονται σε μονοπάτια, που η λογική των ανθρώπων δεν έχει ισχύ και οι παλιοί θρύλοι ζωντανεύουν με απρόβλεπτο τρόπο.
- Kinstrife & Blood – “The Walking Dead Amongst The Fog” (On Paths Long Forgotten…, 2006)
Οι Αυστραλοί Kinstrife & Blood αποτελούν μια cult περίπτωση στον χώρο του Epic Black Metal. Αντλώντας βαριά επιρροή από τους Summoning, διαμόρφωσαν έναν ήχο πιο πρωτόγονο και τραχύ, που θυμίζει δεκαετία ’90. Το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η χρήση πλήκτρων που μιμούνται άρπα και φλάουτο, τα οποία όμως θάβονται κάτω από τα distortions της κιθάρας.
Μεταφερόμαστε σε ένα από τα πιο τρομακτικά κεφάλαια της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού: το πέρασμα από τους Λόφους των Τύμβων (Barrow-downs). Η μουσική, αργή και υπνωτική, αποτυπώνει την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της πυκνής ομίχλης που παγίδεψε τα Χόμπιτ, αποκόβοντάς τα από τον υπόλοιπο κόσμο. Τα φωνητικά, απόμακρα και σπαρακτικά, ηχούν σαν τις ψυχρές φωνές των Barrow-wights, των κακόβουλων πνευμάτων που έστειλε ο Witch Κing για να στοιχειώσει τα οστά των παλιών βασιλιάδων της Arnor. Είναι η ηχητική έκφραση της παγωμένης ανάσας του θανάτου που πλανάται πάνω από τη Μέση Γη, όταν η Σκιά της Angmar ξυπνά.
- Summoning – “Old Mornings Dawn” (Old Mornings Dawn, 2013)
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει ιδανικότερη συνέχεια σε αυτό το οδοιπορικό από τους Summoning, το αυστριακό δίδυμο των Silenius και Protector που ουσιαστικά γέννησε και καθόρισε το ιδίωμα του Epic Atmospheric Black Metal. Οι Summoning ως σύγχρονοι βάρδοι της Μέσης Γης απομακρύνονται από τη βιαιότητα του παραδοσιακού Black Metal και υιοθετούν μια μνημειώδη, σχεδόν βαγκνερική δομή.
Στο σημείο αυτό της ιστορίας, έχουμε φτάσει στο Rivendell. Το κομμάτι μας μεταφέρει νοητά στην “Αίθουσα της Φωτιάς” στο σπίτι του Elrond. Η φράση “Old Mornings Dawn” (Παλιές Αυγές που Χάραζαν) συμπυκνώνει τη νοσταλγία της Μέσης Γης για έναν κόσμο που φθίνει. Είναι η στιγμή της ανασύνταξης και του Συμβουλίου, στο οποίο οι εκπρόσωποι των Ελεύθερων Λαών αποφασίζουν να σχηματίσουν τη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού. Η μουσική χτίζει γέφυρες ανάμεσα στο τώρα και στο μυθικό παρελθόν, προετοιμάζοντας το έδαφος για τη μεγάλη αποστολή.
- Moongates Guardian – “The Misty Mountains Cold” (And In The Glade A Light Was Seen, 2018)
Οι Ρώσοι Moongates Guardian, πιστοί στην αποστολή τους να μελοποιήσουν κάθε πτυχή του legendarium, διασκευάζουν εδώ το αρχετυπικό τραγούδι των Νάνων από το Hobbit. Η μουσική τους προσέγγιση διατηρεί τον βαρύ, αργόσυρτο ρυθμό που αρμόζει σε μια φυλή που ζει στα σπλάχνα της γης, αλλά τον εμπλουτίζει με τα χαρακτηριστικά τους επικά πλήκτρα, μετατρέποντας μια παραδοσιακή μπαλάντα σε έναν Black Metal ύμνο.
Παρ’ όλο που οι στίχοι αναφέρονται στην αποστολή του Thorin, το τραγούδι λειτουργεί εδώ ως το μουσικό θέμα για το πέρασμα των Ομιχλωδών Βουνών (Misty Mountains) από τη Συντροφιά. Η ατμόσφαιρα γίνεται πιο κλειστοφοβική, καθώς οι ήρωες προσπαθούν να διασχίσουν το πέρασμα του “Κόκκινου Κέρατου” Caradhras μέσα στο χιόνι. Η μουσική αποτυπώνει την εχθρότητα του βουνού και την αίσθηση του ψύχους, προετοιμάζοντας τον ακροατή για την αποτυχία στο πέρασμα και τη μοιραία απόφαση να αναζητήσουν δρόμο κάτω από τα βουνά.
- Ered Wethrin – “Frigid Tides” (Tides of War, 2014)
Οι Ered Wethrin πήραν το όνομά τους από τα “Όρη της Σκιάς” του Beleriand. Το στυλ τους είναι Atmospheric Black Metal με έμφαση στην επανάληψη και την επική διάθεση, δημιουργώντας μελωδίες που είναι κρύες και μεγαλειώδεις. Με μόνο ένα άλμπουμ το 2014 ο Sven Smith κατάφερε να γίνει γνωστός στο χώρο.
Το “Frigid Tides” τοποθετείται χρονικά μετά την αποτυχία στο Caradhras και πριν ανοίξουν οι Πύλες της Μόρια. Είναι η στιγμή της απόλυτης αβεβαιότητας και του φόβου. Η μουσική, με τον ψυχρό και αδιάκοπο ρυθμό της, περιγράφει την ψυχολογική κατάσταση της Συντροφιάς μπροστά στο άγνωστο σκοτάδι των ορυχείων. Το κρύο δεν είναι μόνο εξωτερικό, αλλά και εσωτερικό. Η πιο σκοτεινή διαδρομή του ταξιδιού έφτασε.
- Summoning – “Khazad Dûm” (Dol Guldur, 1996)
Δεν θα μπορούσε να λείπει από το οδοιπορικό μας η πιο εμβληματική τοποθεσία των Νάνων, δοσμένη μέσα από το πρίσμα των Summoning. Το “Khazad Dûm” είναι ένα κομμάτι που βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα πλήκτρα και τα βαριά, αργόσυρτα κρουστά.
H Συντροφιά του Δαχτυλιδιού βρίσκεται μέσα στα Ορυχεία. Μετά την παγωνιά του Caradhras, οι ήρωες εγκλωβίζονται κάτω από το βουνό. Νιώθουν δέος για την αρχιτεκτονική του, αλλά και τρόμο για το αχανές και το άγνωστο. Είναι ο ήχος των ατέλειωτων αιθουσών με τις κολώνες, η σιωπή που προηγείται των τυμπάνων των Goblins και η αίσθηση ότι κάτι αρχαίο και κακό (ο Balrog) πλησιάζει.
- Eldamar – “Spirit of the North” (The Force of the Ancient Land, 2016)
Οι Eldamar, δημιούργημα του Νορβηγού Mathias Hemmingby, αντιπροσωπεύει την πιο αιθέρια και ονειρική πλευρά του Tolkien Black Metal. Η επιθετικότητα του metal σχεδόν χάνεται, δίνοντας τη θέση της σε μια ατμοσφαιρική εμπειρία με εκτεταμένη χρήση γυναικείων φωνητικών χωρίς στίχους. Αυτή η τεχνική δημιουργεί μια αίσθηση εξωκοσμική, σαν να ακούμε τη φωνή της ίδιας της φύσης των Ξωτικών.
Η έξοδος από τη Μόρια σημαδεύεται από την απώλεια του Gandalf, αλλά οδηγεί στο ωραιότερο μέρος της Μέσης Γης: το Lothlórien. Η περιοχή αυτή είναι γνωστή ως το “Χρυσό Δάσος” λόγω των δέντρων Mallorn που γίνονται χρυσά το φθινόπωρο. Το τραγούδι αποτυπώνει την αίσθηση της αχρονίας που βίωσε η Συντροφιά μπαίνοντας στο βασίλειο της Galadriel. Η μουσική είναι επικά φωτεινή και μαγική, προσφέροντας την απαραίτητη επούλωση των τραυμάτων. Είναι η ηχητική αποτύπωση μιας αιώνιας φθινοπωρινής ώρας κάτω από τα χρυσά φύλλα του δάσους των ξωτικών.
- Elderwind – “The Magic of Nature” (The Magic of Nature, 2012)
Από το Yekaterinburg της Ρωσίας, οι Elderwind έρχονται να προσθέσουν μια νότα αγνής φυσιολατρίας στο αφιέρωμά μας. Είναι εξάλλου από τα πιο εμβληματικά συγκροτήματα στο χώρο του Tolkien Black Metal. Η μουσική τους είναι η ηχητική ενσάρκωση της φύσης που αναπνέει ζωντανή, αρχαία και ανέγγιχτη από τη μηχανική πρόοδο.
Μεταφερόμαστε στο Δάσος του Fangorn. Το κομμάτι “The Magic of Nature“ περιγράφει τη συνάντηση του Merry και του Pippin με τον Treebeard. Η ατμόσφαιρα δεν είναι εχθρική, αλλά επιβλητική και αργόσυρτη, σαν τον βηματισμό των Ents. Είναι το τραγούδι που υμνεί την αφύπνιση της φύσης: τα δέντρα έχουν μνήμη και οργή! Η “Μαγεία της Φύσης” εδώ δεν είναι ξόρκια, αλλά η ίδια η δύναμη της γης που αποφασίζει να βαδίσει ενάντια στα πέτρινα τείχη του Isengard για να τιμωρήσει την προδοσία του Saruman.
- Dwarrowdelf – “For The Kingdom I shall Claim” (Evenstar, 2020)
Οι Dwarrowdelf, δημιούργημα του πολυτάλαντου Βρετανού Tom O‘Dell, ξεκίνησε την πορεία του βαδίζοντας πιστά στα χνάρια των Summoning. Αν και το όνομα του σχήματος αποτελεί την αρχαϊκή απόδοση της Moria (Khazad–dûm), το συγκεκριμένο κομμάτι στρέφει το βλέμμα του μακριά από τα σκοτεινά ορυχεία, εστιάζοντας στο Ρόαν.
Ο τίτλος “For The Kingdom I shall Claim“ παραπέμπει άμεσα στο κεφάλαιο των Δύο Πύργων όπου η δράση μεταφέρεται στο Edoras. Το τραγούδι αποτυπώνει την ψυχολογική και φυσική κατάσταση του Βασιλιά Théoden. Έρχεται η στιγμή της αφύπνισης του γερασμένου βασιλιά από τον λήθαργο του Gríma Wormtongue. Είναι η μετάβαση από την παρακμή στην ανάληψη δράσης. Η ατμόσφαιρα του κομματιού αποπνέει την αίσθηση της αναγεννημένης ελπίδας και την προετοιμασία των Eorlingas για τον πόλεμο, καθώς ο Βασιλιάς ξαναπιάνει το σπαθί του.
- Theoden’s Reign – “Son of Thengel Arisen” (Mitheithel, 2023)
Οι Αμερικανοί Theoden‘s Reign, όπως δηλώνει και το όνομά τους, είναι ένα σχήμα βαθιά αφοσιωμένο στη μυθολογία του Rohan. Το ύφος τους είναι καθαρόαιμο Atmospheric Black Metal, με νοσταλγικές μελωδίες και μια αίσθηση αρχαίας ευγένειας που ταιριάζει στους Βόρειους Ιππείς.
Βρισκόμαστε στο Edoras, μέσα στη Χρυσή Αίθουσα του Meduseld. Είναι η στιγμή που ο Gandalf σπάει τα μάγια του Saruman και ο γηραιός Βασιλιάς Theoden ξυπνά από τον πνευματικό του λήθαργο. Η μουσική ξεκινά μελαγχολικά, αλλά σταδιακά κλιμακώνεται σε έναν θριαμβευτικό ρυθμό, συμβολίζοντας την επιστροφή της δύναμης του Βασιλιά καθώς ξαναπιάνει το σπαθί του, το Herugrim. Είναι ο ύμνος της αναγεννημένης ελπίδας και της απόφασης να οδηγήσει τους Eorlingas στον πόλεμο, όχι ως ένα γέρικο πιόνι, αλλά ως ένας περήφανος ηγεμόνας που οδεύει προς ένα ένδοξο τέλος.
- Firienholt – “War Of Wrath, War Of Ruin” (By The Waters Of Awakening, 2021)
Οι Βρετανοί Firienholt μας προσφέρουν μια γέφυρα από τον κόσμο της μαγείας στον κόσμο των Ανθρώπων. Μουσικά, ακολουθούν πιστά τα χνάρια των Summoning, αλλά ο ήχος τους είναι πιο καθαρός και εμβατηριακός. Το όνομα Firienholt αναφέρεται στο Δάσος Firien, που βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ του Rohan και της Gondor. Είναι ο τόπος όπου βρίσκεται το Halifirien, μία από τις κορυφές όπου άναβαν οι Φρυκτωρίες (Beacons) για να καλέσουν βοήθεια.
Το τραγούδι μας τοποθετεί στο Dunharrow, κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης του στρατού του Rohan. Η ατμόσφαιρα παύει να είναι αιθέρια και γίνεται ηρωική, καθώς οι καβαλάρηδες Eorlingas καλπάζουν. Είναι η μουσική της προετοιμασίας, της τήρησης των όρκων συμμαχίας και της πορείας προς τη Minas Tirith, καθώς η μοίρα της Δύσης κρέμεται από την ταχύτητα των αλόγων. Περιγράφει τους Rohirrim να καλπάζουν μέσα από τα δέντρα, να επαγρυπνούν στα σύνορα και ανδρείοι να στέκονται φύλακες ενάντια στο σκότος.
- Druadan Forest – “The Shadowborn” (The Lost Dimension, 2017)
Οι Φινλανδοί Druadan Forest μας εισάγουν στα ξεχασμένα μέρη της Μέσης Γης, εκείνα που δεν πατήθηκαν συχνά από τους ήρωες των βιβλίων. Κυριαρχούν τα αναλογικά πλήκτρα που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αρχέγονη, ενώ τα Black Metal στοιχεία χρησιμοποιούνται με μέτρο.
Το τραγούδι περιγράφει το πέρασμα του στρατού του Rohan μέσα από το Δάσος Druadan. Οι Άγριοι Άνθρωποι, με αρχηγό τον Ghân–buri–Ghân, οδηγούν τον Théoden από κρυφά μονοπάτια για να αποφύγουν τους εχθρούς που έχουν αποκλείσει τον δρόμο. Είναι η ηχητική αποτύπωση μιας ξεχασμένης συμμαχίας, ενός αρχαίου κόσμου που υπάρχει παράλληλα με τον γνωστό, γεμάτου από πνεύματα και οντότητες που δεν ανήκουν ούτε στο φως ούτε στο σκοτάδι, αλλά συμμαχούν με τους ανθρώπους ενάντια στα Orcs.
- Keys of Orthanc – “Ringwraiths” (Dush Agh Golnauk, 2018)
Οι Καναδοί Keys of Orthanc επιλέγουν το όνομά τους από τον μαύρο πύργο του Isengard, έδρα του Saruman, και η θεματολογία τους εστιάζει αποκλειστικά στην πλευρά του Κακού. Ο ήχος τους είναι επιθετικός αλλά και επικός, με γρήγορα riffs και πομπώδη πλήκτρα που δημιουργούν μια αίσθηση βίαιης κυριαρχίας.
Το τραγούδι “Ringwraiths” είναι μια ξεκάθαρη ηχητική αναπαράσταση της πολιορκίας της Minas Tirith. Ακούμε την πολεμική πλευρά των Nazgûl, καθώς πετούν με τα Ιπτάμενα Κτήνη τους πάνω από την Λευκή Πόλη, σπέρνοντας τον τρόμο “Black Breath“ στους υπερασπιστές της. Η μουσική θυμίζει την κραυγή των θηρίων και την απόγνωση των στρατιωτών της Gondor που βλέπουν τον ουρανό να σκοτεινιάζει. Το κομμάτι αποτυπώνει την τρομακτική δύναμη των Εννέα Μαύρων Καβαλάρηδων ως στρατηγών του Sauron.
- Elffor – “Son of the Shades” (Son of the Shades, 2002)
Ο Elffor, το προσωπικό σχήμα του Eöl από τη Χώρα των Βάσκων, αποτελεί μια μοναδική περίπτωση στον χώρο, συνδυάζοντας το Symphonic Black Metal με μια έντονη μεσαιωνική αισθητική που αγγίζει το Dungeon Synth.
Ο τίτλος “Son of the Shades” αναφέρεται στον Witch-Κing της Angmar, τον αρχηγό των Nazgûl. Στην αφήγησή μας, τοποθετείται στη στιγμή που η Μεγάλη Πύλη της Minas Tirith σπάει από τον πολιορκητικό κριό Grond. Ο Witch-Κing μπαίνει καβάλα στο άλογό του κάτω από την αψίδα, εκεί που κανείς εχθρός δεν είχε πατήσει ποτέ. Η μουσική μεταδίδει το δέος και την παγωμένη αύρα της παρουσίας του, καθώς έρχεται αντιμέτωπος με τον Gandalf τον Λευκό. Οι Εννέα Καβαλάρηδες αναζητούν απεγνωσμένα το Δαχτυλίδι.
- Caladan Brood – “Wild Autumn Wind“ (Echoes of Battle, 2013)
Οι Αμερικανοί Caladan Brood θεωρήθηκαν δίκαια ως οι «διάδοχοι» των Summoning, με ακόμα πιο πλούσιες χορωδίες και επικές κορυφώσεις, αλλά δεν συνέχισαν το έργο τους. Η μουσική τους αισθητικά είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στο σύμπαν του Tolkien.
Το “Wild Autumn Wind” λειτουργεί ως ο απόλυτος μουσικός παραλληλισμός για τη Μάχη των Πεδίων του Pelennor. Η δομή του τραγουδιού, με τα εμβατηριακά τύμπανα και τις πολυφωνικές χορωδίες, ανακαλεί στη μνήμη την άφιξη των Rohirrim και, στη συνέχεια, την άφιξη του Aragorn με τα Μαύρα Πλοία. Ο άνεμος που φύσηξε από τη θάλασσα διέλυσε το σκότος της Mordor και άλλαξε τη ροή της μάχης.
- Emyn Muil – “Aure Entuluva” (Túrin Turambar Dagnir Glaurunga, 2013)
Ο Ιταλός Saverio Giove, η ψυχή των Emyn Muil, έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους πιστότερους μαθητές της σχολής των Summoning. Το όνομα του project προέρχεται από τους βραχώδεις λόφους και στις δύο πλευρές του Anduin, ένα μέρος δύσβατο και λαβυρινθώδες.
Μετά τη φρίκη της νύχτας και την απόγνωση του Denethor, ακούγεται ο ήχος των κεράτων του Ρόαν. Ο ήλιος ανατέλλει ξανά, διαπερνώντας τα μαύρα σύννεφα της Mordor. Η μουσική, γεμάτη επική ένταση και ηρωισμό, αποτυπώνει ακριβώς αυτή την αίσθηση της “Ευκαταστροφής” (Tolkien’s Eucatastrophe): την ξαφνική στροφή από την απόλυτη καταστροφή στην ελπίδα. Είναι ο ύμνος της αυγής που σπάει το σκοτάδι, ακριβώς τη στιγμή που η Minas Tirith ετοιμαζόταν να πέσει.
- Summoning – “Land of the Dead” (Oath Bound, 2006)
Δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για το ταξίδι στη Mordor χωρίς να αναφερθούμε στον πιο τραγικό οδηγό της Μέσης Γης: τον Sméagol. Οι Summoning, στο μεγαλειώδες κλείσιμο του δίσκου Oath Bound, συνθέτουν ίσως την πιο αναγνωρίσιμη μελωδία στην ιστορία του Epic Black Metal. Το κομμάτι είναι αργό, υπνωτικό και στοιχειωμένο, με μια χορωδία που ηχεί σαν τα πνεύματα των νεκρών πολεμιστών. Είναι η μουσική αποτύπωση της διχασμένης ψυχής του Gollum: από τη μία η κακία και η πονηριά του πλάσματος που επέζησε αιώνες στο σκοτάδι, και από την άλλη η θλίψη του παλιού Χόμπιτ που θυμάται ακόμα τον ήλιο και τα λουλούδια, αλλά δεν μπορεί να τα αγγίξει.
Ενώ οι στρατοί της Δύσης συγκεντρώνονται στο Rohan και τη Minas Tirith, ο Frodo και ο Sam είναι μόνοι τους, εξαρτημένοι από το έλεος του Gollum. Το τραγούδι περιγράφει το πέρασμα μέσα από τα έλη της Dagorlad, εκεί όπου χλωμά πρόσωπα Ξωτικών, Ανθρώπων και Ορκ κοιτούν μέσα από τη λάσπη. Ο Sméagol είναι ο μόνος που ξέρει το μονοπάτι και τα Χόμπιτ ακολουθούν αυτό το άθλιο, λιπόσαρκο πλάσμα, συνειδητοποιώντας ότι η μοίρα όλου του κόσμου κρέμεται από την τρέλα του.
- Battle Dagorath – “Ruin Upon The Mountainside” (Eternal Throne, 2009)
Οι Battle Dagorath κινούνται ηχητικά στο φάσμα του Cosmic/Ambient Black Metal, με έναν ήχο εξαιρετικά ψυχρό, χαοτικό και αποστασιοποιημένο. Οι συνθέσεις είναι μακροσκελείς και σκληρές, όπως ακριβώς ταιριάζει στο Τέλος του Κόσμου.
Φτάνουμε στην τελική πράξη: τη μάχη στην οχυρωμένη πύλη της Μόρντορ, την Μαύρη Πύλη (Morannon) και την πορεία του Frodo στο Mount Doom. Το κομμάτι περιγράφει το χάος της τελικής αναμέτρησης, όπου οι Στρατιές της Δύσης περικυκλώνονται. Η έκρηξη του Orodruin (είναι το πραγματικό όνομα του Mount Doom, του ηφαιστείου στην καρδιά της Mordor, όπου ο Sauron έφτιαξε το Ένα Δαχτυλίδι) τη στιγμή που το Δαχτυλίδι καταστρέφεται είναι γεγονός πια.
- Avathar – “Dark Paths Of The Dead” (Dark Paths, 2010)
Οι Φινλανδοί Avathar επέλεξαν για όνομά τους την περιοχή του νότιου Aman που βρισκόταν στη σκιά και που κατοικούσε εκεί η αρχέγονη αράχνη Ungoliant πριν συμμαχήσει με τον Melkor. Οι Φινλανδοί χαρακτηρίζονται από μια θεατρικότητα και μια σκοτεινή δραματικότητα, συνδυάζοντας το Black Metal με συμφωνικά στοιχεία.
Η μουσική περιγράφει τη στιγμή της πτώσης του Barad–dûr. Καθώς το Δαχτυλίδι λιώνει, ο Σκοτεινός Πύργος του Sauron καταρρέει και τελικά διαλύεται από τον άνεμο. To κακό έχει πλέον περάσει, αφήνοντας πίσω του ερείπια και σιωπή.
- Cân Bardd – “My Ancestors” (Nature Stays Silent, 2018)
Οι Ελβετοί Cân Bardd θεωρούνται από τους σημαντικότερους σύγχρονους εκπροσώπους του είδους. Ο ήχος τους είναι μια μίξη επιθετικού Black Metal και Melodic Folk, γεμάτος συναισθηματική φόρτιση. Το ντουέτο των Malo Civelli και Dylan Watson δημιουργεί μουσική που ισορροπεί μοναδικά ανάμεσα στην οργή και τη μελαγχολία, χρησιμοποιώντας παραδοσιακά όργανα και φυσικούς ήχους. Περνάμε στην επούλωση, στην κατάσταση της Μέσης Γης μετά τον πόλεμο, στην μνήμη των προγόνων.
Η Σκιά έφυγε, ο Βασιλιάς επέστρεψε, και τα Χόμπιτ γυρίσαν στο Shire. Οι ήρωες προσπαθούν να βρουν τη θέση τους σε έναν κόσμο που σώθηκε, αλλά άλλαξε για πάντα. Το τραγούδι λειτουργεί ως ύμνος στη μνήμη, τη ρίζα και τη συνέχεια. Είναι η στιγμή που ο Samwise Gamgee φυτεύει τον σπόρο του δέντρου Mallorn στο Party Field, τιμώντας την παλιά γενιά και θεμελιώνοντας τη νέα. Η μουσική αποτυπώνει την ηρεμία που επιστρέφει στη γη, αλλά και τον βαθύ σεβασμό στους “Προγόνους” που πολέμησαν για να κρατήσουν τον κόσμο ελεύθερο, συνδέοντας το ταπεινό Shire με την αρχαία ιστορία της Μέσης Γης.
- Rivendell – “Rivendell” (Farewell: Τhe Last Dawn, 2005)
Οι Αυστριακοί Rivendell, το προσωπικό σχήμα του Gerold Laimer, αποτελούν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του Tolkien Folk/Black Metal. Σε αντίθεση με τη βαριά ατμόσφαιρα των Summoning, εδώ κυριαρχεί μια αίσθηση μελαγχολικής νοσταλγίας, με ακουστικές κιθάρες, φλάουτα και χορωδιακά μέρη που μπλέκονται με τα σκληρά φωνητικά.
Η Τρίτη Εποχή φτάνει στο τέλος της. Το τραγούδι λειτουργεί ως ο αποχαιρετισμός στο “The Last Homely House” (Rivendell). Καθώς οι Φύλακες των Δαχτυλιδιών οδεύουν προς τα Γκρίζα Λιμάνια, ρίχνουν μια τελευταία ματιά πίσω τους, γνωρίζοντας ότι η “Αρχαία Δόξα” του κόσμου έχει τελειώσει και η Μέση Γη ανήκει πλέον στους Ανθρώπους. Είναι η γλυκόπικρη στιγμή της αυλαίας για τα Υψηλά Ξωτικά.
- Belore – “The Valley of the Giants” (Journey Through Mountains and Valleys, 2020)
Κλείνοντας, πάμε να γνωρίσουμε τους Γάλλους από τη Μασσαλία Belore, μια μπάντα που ακολουθεί τα χνάρια του Epic Black Metal αλλά με έναν πιο καθαρό και ελπιδοφόρο ήχο. Η “Κοιλάδα των Γιγάντων” συμβολίζει τον νέο κόσμο που ξημερώνει.
Βρισκόμαστε πλέον στην Τέταρτη Εποχή. Ο Sam επιστρέφει στο σπίτι του, η ζωή συνεχίζεται, τα παιδιά παίζουν και οι κήποι ανθίζουν. Όμως, τα μνημεία του παρελθόντος στέκουν ακόμα εκεί, σαν σιωπηλοί γίγαντες, θυμίζοντας τις μεγάλες πράξεις. Η μουσική είναι μεγαλειώδης και ταξιδιάρικη, με την υπόσχεση ότι η ιστορία συνεχίζεται “the road goes ever on“, ακόμα κι αν οι παλιοί ήρωες έχουν φύγει.
Κάπου εδώ, το τελευταίο Λευκό Πλοίο χάνεται στον ορίζοντα και η γραμμή που χωρίζει τη θάλασσα από τον ουρανό σβήνει. Το μουσικό μας ταξίδι στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, μέσα από τα ατμοσφαιρικά μονοπάτια του Epic Atmospheric Black Metal, φτάνει στο τέλος του.
Tο αφιέρωμα “Tolkien Black Metal” μόλις ξεκίνησε. Τις επόμενες εβδομάδες, θα σκάψουμε βαθύτερα στο Lore και θα ανεβάσουμε τις ταχύτητες. Την επόμενη εβδομάδα έρχεται το Β’ Μέρος: “The Shadow of Mordor & The Silmarillion“.
Κείμενο: Terry Navigator – Η εκπομπή Hallways Of Melancholy μεταδίδεται κάθε Τρίτη στις 22.00 στο Metalradio.gr
