Ο κόσμος που έπλασε ο J.R.R. Tolkien, με την πολυσύνθετη μυθολογία του, τους ατέλειωτους πολέμους μεταξύ του καλού και του κακού, τις πανίσχυρες σκοτεινές οντότητες και την αίσθηση ενός αρχαίου, επικού και συχνά μελαγχολικού παρελθόντος, προσφέρει ένα εξαιρετικά γόνιμο έδαφος για το Black Metal.
Αν το πρώτο μέρος του ταξιδιού μας ήταν η μελαγχολική ηχώ της μνήμης, το δεύτερο μέρος είναι η κραυγή του πολέμου. Σήμερα, αφήνουμε πίσω μας την ασφάλεια των δασών και τη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού και κατεβαίνουμε στα έγκατα της ιστορίας.
“Και τότε ο Melkor ύψωσε τη φωνή του…”
Στο Ainulindalë (το 1ο μερος του Silmarillion), ο Tolkien περιγράφει πώς ο Melkor, ο ισχυρότερος όλων, εισήγαγε την παραφωνία στην αρμονία του κόσμου, γεννώντας τον πάγο, τη φωτιά και την καταστροφή. Το Black Metal είναι η απόλυτη ηχητική ενσάρκωση αυτής της «παραφωνίας». Είναι η μουσική της Arda Marred (της Αμαυρωμένης Arda).
Στο δίωρο που ακολουθεί, θα ανοίξουμε τις σελίδες του Silmarillion. Θα περπατήσουμε στους πάγους του Helcaraxë, θα δούμε την πτώση της Gondolin, θα μπούμε στις όμορφες πόλεις Gondolin και Numenor και θα δούμε τον Sauron να χτίζει το Barad–dûr. Εδώ δεν υπάρχει ελπίδα, παρά μόνο αίμα, θάνατος και μια αιώνια θέληση για κυριαρχία.
Ετοιμαστείτε. Το Silmarillion ξεκινά…
- Cân Bardd – “Celestial Horizon” (The Last Rain EP, 2019)
Oι Ελβετοί Cân Bardd είναι η μπάντα που αυτή τη στιγμή θεωρείται η κορυφή στο Epic Black Metal. Ο ήχος τους είναι μεγαλειώδης, με χορωδιακά μέρη και βίαια ξεσπάματα που ταιριάζουν στην έναρξη της Πρώτης Εποχής και στη γένεση του κόσμου.
Στην αρχή, πριν από τον χρόνο, υπήρχε μόνο το Κενό και ο Eru Ilúvatar στις Άχρονες Αίθουσες. Εκείνος δημιούργησε τους Ainur και τους ζήτησε να τραγουδήσουν την Ainulindalë. Μέσα από τις αρμονίες τους άρχισε να υφαίνεται η ύπαρξη, μέχρι που ο Melkor, αναζητώντας την Αιώνια Φλόγα, εισήγαγε τη διχόνοια στη μουσική. Από αυτή τη σύγκρουση ήχων γεννήθηκε το όραμα της Arda, του κόσμου που θα φιλοξενούσε τα παιδιά του Ilúvatar. Οι θεοί Valar (τα παιδιά του Ilúvatar) έφτιαξαν την Arda, τον κόσμο, με δύο περιοχές την Aman στη Δύση και την Middle Earth ανατολικά.
- Thangorodrim – “By the Light of Silmaril” (Gil-Estel, 2017)
Οι Thangorodrim είναι ένα συγκρότημα από τις ΗΠΑ που κινείται στον χώρο του Dungeon Synth και του Atmospheric Black Metal. Το όνομά τους αναφέρεται στα τρία ηφαιστειακά βουνά που ύψωσε ο Morgoth πάνω από το φρούριο της Angband. Η μουσική τους είναι σκοτεινή, μινιμαλιστική και αποπνέει την αίσθηση αρχαίων, ξεχασμένων εποχών.
Στον κόσμο τότε δεν υπήρχαν Ξωτικά ή θνητοί. Οι Valar έμεναν στο Valinor και ο Melkor στο Utumno στο Βορρά. Οι Valar έφτιαξαν το Φως, ενώ ο Melkor ήθελε να τους βυθίσει στο σκότος. Έπειτα, τα πρώτα Elves ξυπνούν στην Μέση Γη. Κάποια από αυτά τα συλλαμβάνει ο Melkor και τα μετατρέπει σε Orcs, σκοτεινούς σκλάβους του. Οι Valar εκνευρισμένοι από τις κακόβουλες ενέργειες του, του επιτίθενται και τον αιχμαλωτίζουν, αλλά τον αφήνουν ελεύθερο, καθώς αυτός λέει ψέματά πως μετάνιωσε. Κάποια ξωτικά που επέζησαν πήγαν Δυτικά στην Aman και έμαθαν τα πάντα από τους Valar. Μια φυλή τους οι Noldor θα μας απασχολήσει περισσότερο.
Τα Silmarils ήταν τα τρία αριστουργήματα του Fëanor (Ξωτικό Noldor), των οποίων η λάμψη περιείχε το ζωντανό φως των Δύο Δέντρων του Valinor. Όταν ο Melkor τα έκλεψε και τα τοποθέτησε στο Σιδερένιο Στέμμα του στην Angband, ορκίστηκε να μην τα αποχωριστεί ποτέ. Το φως τους ήταν ιερό και έκαιγε τη σάρκα κάθε ακάθαρτου όντος που το άγγιζε, ακόμα και του ίδιου του Melkor.
- Summoning – “Ungolianth” (Minas Morgul, 1995)
Οι Αυστριακοί Summoning είναι αδιαμφισβήτητα οι «πατέρες» του Epic/Atmospheric Black Metal με θεματολογία Tolkien. Από το 1993, έχουν χτίσει έναν ήχο που βασίζεται σε πομπώδη πλήκτρα, αργόσυρτους ρυθμούς τυμπάνων και κιθάρες που λειτουργούν περισσότερο ως ατμοσφαιρικό χαλί παρά ως οδηγός. Το κομμάτι αυτό είναι αφιερωμένο στην Ungolianth, τη μητέρα όλων των αραχνών και προσωποποίηση του αδηφάγου σκότους.
Εξόριστος και διψασμένος για εκδίκηση ο Melkor, συμμάχησε με την Ungolianth στο σκοτεινό Avathar. Εκείνη, παίρνοντας τη μορφή γιγαντιαίας αράχνης, ύφανε ένα πέπλο “Μη-Φωτός” (Unlight), που ήταν τόσο πυκνό που τίποτα δεν μπορούσε να το διαπεράσει, για να κρύψει την κάθοδό τους. Μαζί επιτέθηκαν στο Valinor, όπου η Ungolianth ήπιε τους χυμούς των Δύο Δέντρων (Telperion και Laurelin) και τα δηλητηρίασε, βυθίζοντας το Ευλογημένο Βασίλειο στο απόλυτο σκοτάδι, ενώ ο Melkor σκότωσε τον Finwë (τον πατέρα του Fëanor) και έκλεψε τους θησαυρούς. Μετά την πράξη αυτή, η πείνα της Ungolianth γιγαντώθηκε τόσο που στράφηκε εναντίον του ίδιου του Melkor, ζητώντας να καταβροχθίσει τα Silmarils, τα πετράδια που έκλεψε εκείνος, οδηγώντας σε μια τιτάνια σύγκρουση όπου ο Melkor σώθηκε μόνο από τα Balrogs του.
- Emyn Muil – “Noldomire” (Afar Angathfark, 2020)
Το κομμάτι που ακολουθεί είναι ο θρήνος για την εξορία, για το αίμα που χύθηκε και για αυτό που πρόκειται να χυθεί. Μια ατμοσφαιρική σύνθεση από τους Ιταλούς Emyn Muil, που ντύνει μουσικά την πιο δύσκολη πορεία των Ξωτικών στην ιστορία της Πρώτης Εποχής.
Ο Fëanor προδώθηκε και έχασε τα πετράδια. Μετονόμασε τον Melkor σε Morgoth. Αυτά έγιναν η αιτία του Όρκου του Fëanor και των γιων του να μην βρουν ποτέ ησυχία αν δεν τα πάρουν πίσω, οδηγώντας τους Noldor στην εξορία από το Valinor και σε αμέτρητους πολέμους εναντίον του Morgoth, ποτίζοντας τη γη του Beleriand με αίμα συγγενικό και εχθρικό.
Μετά την προδοσία του Fëanor που έκαψε τα πλοία άλλων Ξωτικών και πηγαίνει στην Μέση Γη να κυνηγήσει τον εχθρό του. Ο Fingolfin και ο λαός του αναγκάστηκαν να διασχίσουν το Helcaraxë, τον «Πάγο που Τρίζει», ανάμεσα στο Aman και τη Μέση Γη. Ήταν μια πορεία γεμάτη κακουχίες και θάνατο, αλλά οι Noldor άντεξαν και έφτασαν στη Μέση Γη με την πρώτη ανατολή της Σελήνης, σαλπίζοντας τις σάλπιγγές τους και προκαλώντας τον τρόμο στον Morgoth.
- Line of Durin – “Durin the Deathless” (Ever Homeward, 2022)
Οι Line of Durin εστιάζουν αποκλειστικά στους θρύλους των Νάνων. Ο ήχος τους είναι βαρύς, αλλά γήινος. Συνδυάζουν το Black Metal με επικά στοιχεία, τιμώντας την ανθεκτικότητα και την περηφάνια της φυλής του Aulë.
Ενώ τα Ξωτικά πολεμούσαν, οι Νάνοι είχαν ήδη ξυπνήσει. Ο Durin ο Αθάνατος ήταν ο πρεσβύτερος από τους Επτά Πατέρες των Νάνων, που δημιούργησε ο Vala Aulë πριν ακόμα ξυπνήσουν τα Ξωτικά. Ο Aulë τον κοίμισε μέχρι να έρθει η κατάλληλη ώρα. Όταν ο Durin ξύπνησε μόνος στο όρος Gundabad, περπάτησε νότια μέχρι τη λίμνη Kheled–zâram, όπου είδε τον αστερισμό του Στέμματος να αντικατοπτρίζεται στα νερά σαν κορώνα στο κεφάλι του. Εκεί ίδρυσε το Khazad–dûm, το μεγαλύτερο βασίλειο των Νάνων. Οι Νάνοι πίστευαν ότι ο Durin θα μετενσαρκωνόταν επτά φορές στους απογόνους του. Ήταν αυτοί που πρώτοι έφτιαξαν μεγάλες υπόγειες πόλεις και αργότερα συμμάχησαν με τα Ξωτικά του Beleriand.
- Khazad Dûm – “Dark Skies of Black Times” (Demo, 2015)
Οι Βραζιλιάνοι Khazad Dûm είναι ένα project που αποδίδει μουσικά το βάρος της πέτρας και τον τρόμο του υπόγειου κόσμου των Νάνων. Βαρύ, αργό Black/Doom Metal που σε κάνει να νιώθεις την κλειστοφοβία των ορυχείων, εκεί που οι Νάνοι έσκαβαν ασταμάτητα, μερικές φορές ξυπνώντας κακά πνεύματα που έπρεπε να μείνουν κοιμισμένα.
Οι Νάνοι των Γαλάζιων Βουνών, από τις πόλεις Belegost και Nogrod, ήταν σπουδαίοι τεχνίτες. Αυτοί βοήθησαν τον Βασιλιά Thingol να χτίσει το Menegroth, τα Χίλια Σπήλαια, και προμήθευσαν τους Sindar με ατσάλινα όπλα για να αντιμετωπίσουν τα θηρία του Morgoth. Η φιλία τους με τα Ξωτικά ήταν κερδοφόρα, αλλά συχνά επισκιαζόταν από την απληστία και τη δυσπιστία. Το Khazad–dûm (Moria) ήταν το ενδοξότερο βασίλειο των Νάνων.
Όμως, στην απληστία τους να εξορύξουν mithril, έσκαψαν πολύ βαθιά και πολύ άπληστα. Το έτος 1980 της Τρίτης Εποχής, ξύπνησαν έναν αρχαίο τρόμο που κρυβόταν στα θεμέλια του βουνού από την Πρώτη Εποχή. Ένας δαίμονας της φωτιάς και της σκιάς, ο Balrog, σκότωσε τον Βασιλιά Durin και τον γιο του Nain, αναγκάζοντας τους Νάνους να εγκαταλείψουν το προγονικό τους σπίτι, το οποίο βυθίστηκε στο σκοτάδι και καταλήφθηκε από Ορκς. Για αιώνες κανείς δεν τολμούσε να περάσει τις πύλες της Moria, μέχρι που η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού αναγκάστηκε να διασχίσει τα ορυχεία, ξυπνώντας ξανά την οργή του δαίμονα.
- Dol Guldur – “Nargothrond” (I, 2022)
Οι Dol Guldur, ένα cult σχήμα με έντονη χρήση πλήκτρων, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και χαμένης δόξας. Η μουσική των Αμερικάνων Malodor και Fågnër είναι αργή και μεγαλοπρεπής, ιδανική για να περιγράψει την ομορφιά και την τραγική πτώση των υπόγειων αιθουσών του Nargothrond, το υπόγειο βασίλειο του Finrod των Noldor, που βρίσκόταν στη Δυτική Beleriand.
Ο Finrod, εμπνευσμένος από το Menegroth και καθοδηγούμενος από τον Ulmo, ίδρυσε το Nargothrond στις σπηλιές του ποταμού Narog. Με τη βοήθεια των Νάνων, τους οποίους πλήρωσε με θησαυρούς από το Valinor, μετέτρεψε τα σπήλαια σε ένα ισχυρό, κρυφό φρούριο. Εκεί βασίλευε ως Felagund, ο Πελεκητής των Σπηλαίων, φυλάσσοντας τα δυτικά περάσματα. Για χρόνια παρέμεινε κρυφό από τα μάτια του Morgoth. Όμως, η άφιξη του Túrin Turambar και η απόφασή του να χτίσει μια μεγάλη γέφυρα μπροστά στις πύλες για ανοιχτό πόλεμο, αποκάλυψε τη θέση της πόλης. Ο δράκος Glaurung ηγήθηκε της επίθεσης, διέσχισε τη γέφυρα και κατέστρεψε την πόλη, μετατρέποντας τις ένδοξες αίθουσες σε φωλιά του και θησαυροφυλάκιο, σφραγίζοντας τη μοίρα του οίκου του Finrod.
- Hithlum – “Children of Thorondor” (In the Land of Mordor, Where the Shadows Lie, 2005)
Παραμένοντας στην Καλιφόρνια, περνάμε στους Hithlum, που πήραν το όνομά τους από την ομιχλώδη περιοχή του Beleriand και παίζουν ένα γρήγορο και παγωμένο Black Metal. Έχοντας μόνο ένα άλμπουμ, αποτυπώνουν με τη μουσική τους την τραχύτητα του βόρειου κλίματος και την απελπισία των πολέμων που διεξήχθησαν στις πεδιάδες του Anfauglith, κάτω από τη σκιά του Thangorodrim.
Στις κορυφές των Crissaegrim κατοικούσαν οι Μεγάλοι Αετοί. Δεν ήταν απλά θηρία, αλλά τα μάτια και οι αγγελιοφόροι του Manwe, του Άρχοντα της Πνοής της Arda. Βασιλιάς τους ήταν ο Thorondor. Αυτά τα μεγαλοπρεπή πλάσματα προστάτευαν την Gondolin και έφερναν νέα στους βασιλείς των Noldor. Ήταν αυτοί που έσωσαν το σώμα του Fingolfin από τη βεβήλωση μετά τη μονομαχία του με τον Morgoth και το μετέφεραν στις βουνοκορφές για να αναπαυθεί.
Ghül – “Battle of Sudden Flame” (Battle of Sudden Flame, 2023)
Οι Ghül από την Αγγλία είναι το προσωπικό project του Abghül, στο οποίο παίζει Raw Black Metal, ιδανικό για να αποδώσει το χάος της μάχης. Όντας κι αυτή μια νέα μπάντα -υπάρχει από το 2023- φαίνεται πως η σκηνή ανθίζει ακόμα και ο Tolkien εμπνέει συνεχώς τη νέα γενιά.
H Dagor Bragollach (Μάχη της Αιφνίδιας Φλόγας) έγινε το 455 της Πρώτης Εποχής. Ο Morgoth έσπασε την Πολιορκία της Angband εξαπολύοντας ποτάμια φωτιάς από το Thangorodrim. Σε εκείνη τη μάχη πρωτοστάτησαν τα Balrogs, οδηγώντας τα Ορκς και τον δράκο Glaurung. Η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική: η πεδιάδα του Ard–galen κάηκε και έγινε Anfauglith (Σκόνη που Πνίγει), και πολλοί πρίγκιπες των Noldor βρήκαν τραγικό θάνατο. Το πλάσμα της Μόρια ήταν πρωτοτάτης αυτής της κολάσης.
- Carn Dûm – “Nirnaeth Arnoediad” (Shadow and Fire, 2025)
Οι Carn Dûm μας προσφέρουν έναν ύμνο στον πόλεμο. Το στυλ τους είναι ωμό, πολεμικό Black Metal που ταιριάζει απόλυτα στη βιαιότητα των μεγάλων μαχών. Η Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων, είναι το σημείο καμπής όπου κάθε ελπίδα των Ξωτικών για νίκη χάθηκε οριστικά.
Η Nirnaeth Arnoediad, ή η “Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων“, ήταν η πέμπτη μεγάλη μάχη των Πολέμων του Beleriand και έλαβε χώρα το 472 της Πρώτης Εποχής. Η Ένωση του Maedhros προσπάθησε να επιτεθεί στην Angband, αλλά προδόθηκε από τους Ανατολικούς Ανθρώπους που είχε στις τάξεις της. Η ήττα ήταν ολοκληρωτική. Ο Fingon, Υψηλός Βασιλιάς των Noldor, σκοτώθηκε από τα Balrogs, και ο Húrin Thalion συνελήφθη αφού σκότωσε δεκάδες Trolls με το τσεκούρι του. Μετά από αυτή τη μάχη, ο Morgoth κυριάρχησε σε ολόκληρο τον Βορρά, και τα βασίλεια των Ξωτικών άρχισαν να πέφτουν το ένα μετά το άλλο, αφήνοντας πίσω μόνο θρήνο.
- Terragon – “The Gest of Beren and Luthien (Part 1)” (Chapitre V: The Middle Earth Part Three, 2025)
Οι Γάλλοι Terragon από το Παρίσι μας προσφέρουν μια πιο αφηγηματική μορφή Epic Black/Folk Metal. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από μελωδικές γραμμές και εναλλαγές που θυμίζουν βάρδους που διηγούνται παλιά έπη γύρω από τη φωτιά, ταιριάζοντας απόλυτα στη λυρική φύση της ιστορίας του Beren και της Lúthien.
Αυτό είναι το “Lai of Leithian“, ένα ποίημα του Tolkien, που εξιστορεί την ιστορία του θνητού Beren που ερωτεύτηκε την αθάνατη Lúthien Tinúviel. Ο πατέρας της, Βασιλιάς Thingol, για να εμποδίσει τον γάμο, ζήτησε ως προίκα ένα Silmaril από το στέμμα του Morgoth. Αντί να αποθαρρυνθούν, οι δύο εραστές με τη βοήθεια του Huan, του λυκοθήρα σκύλου του Valinor, εισέβαλαν στην Angband. Η Lúthien μάγεψε τον Morgoth με το τραγούδι της και ο Beren έκοψε το πετράδι από το στέμμα. Αν και ο λύκος Carcharoth έφαγε το χέρι του Beren (και το πετράδι), η αγάπη τους νίκησε ακόμα και τον θάνατο, ενώνοντας για πρώτη φορά τις δύο φυλές. Το πετράδι ήταν στα χέρια τους.
- Grey Havens – “οf Maeglin’s Betrayal and the Siege of Gondolin” (The Fall of Gondolin, 2025)
Οι Grey Havens από τη Μελβούρνη της Αυστραλίας είναι ένα νέο συγκρότημα που εστιάζει στο Ambient Atmospheric Black Metal, δίνοντας μεγάλη έμφαση στη δραματικότητα των στίχων. Η μουσική τους χτίζει την ένταση που προηγείται της μάχης και με το ντεμπούτο άλμπουμ τους που κυκλοφόρησε μέσα στο 2025 κατάφεραν να κάνουν αίσθηση στην κοινότητα.
Ο Maeglin, ανιψιός του Βασιλιά Turgon, ήταν άρχοντας στην Gondolin, αλλά η καρδιά του ήταν σκοτεινή. Αγαπούσε παράφορα την ξαδέλφη του, Idril, η οποία τον απέρριπτε. Όταν αιχμαλωτίστηκε από Ορκς έξω από τα τείχη, οδηγήθηκε στον Morgoth. Εκεί, λύγισε κάτω από την απειλή των βασανιστηρίων, αλλά και από την υπόσχεση εξουσίας. Ο Morgoth του υποσχέθηκε την κυριαρχία της πόλης και την Idril ως γυναίκα του. Σε αντάλλαγμα, ο Maeglin αποκάλυψε την κρυφή τοποθεσία της Gondolin και τα αδύναμα σημεία της άμυνας της, σφραγίζοντας τη μοίρα της πόλης.
- Black Jade – “The Fall of Gondolin” (The Prophecy of the North, 2013)
Οι Black Jade από την Ελβετία είναι ένα από τα πιο γνωστά ονόματα στο χώρο αυτό. Παίζουν ένα μελαγχολικό και ταυτόχρονα επιθετικό Black Metal, καθώς η μουσική τους κορυφώνεται δραματικά, μιμούμενη την απελπισμένη άμυνα και την αναπόφευκτη καταστροφή.
Ο Turgon έχτισε την Gondolin κρυφά στην κοιλάδα του Tumladen, κυκλωμένη από τα βουνά Echoriath. Για αιώνες η πόλη παρέμεινε απόρθητη και άγνωστη στον Morgoth, το τελευταίο καταφύγιο των Noldor. Όμως, όπως προφήτευσε ο Ulmo, η πόλη θα έπεφτε τελικά από προδοσία. Η πτώση της προήλθε από την προδοσία του Maeglin, που αποκάλυψε τη θέση της στον Morgoth.
Ο στρατός του Σκοτεινού Άρχοντα, αποτελούμενος από Balrogs, δράκους και Ορκς, εισέβαλε κατά τη διάρκεια μιας γιορτής. Η μάχη ήταν ηρωική· ο Ecthelion σκότωσε τον Gothmog, τον άρχοντα των Balrogs, θυσιάζοντας τον εαυτό του, ενώ ο Glorfindel πάλεψε με έναν Balrog στο πέρασμα του Cirith Thoronath για να σώσει τους πρόσφυγες. Η πτώση της Gondolin σήμανε το τέλος της ισχύος των Ξωτικών στο Beleriand.
Ένας νεαρός ο Eärendil γλιτώνει και μετά παντρεύεται την Elwing, την εγγονή του Beren και της Luthien και αποκτά το πετράδι. Ο Eärendil ταξιδεύει στη Valinor για να ζητήσει τη βοήθεια των Valar. Όποιος όμως ταξιδεύει στη Valinor δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Οι Valar συγκινούνται και δέχονται να συνδράμουν στον πόλεμο εναντίον του Morgoth ξανά, αλλά ο Eärendil καταδικάζεται να βρίσκεται μόνιμα στον ουρανό σαν άστρο. Αυτό το άστρο, το φως του πετραδιού είναι που κοιτάζει και ο Sam στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και βρίσκει ελπίδα στη Mordor.
- Orcrypt – “The Mace of Morgoth” (Mercenaries of Mordor, 2015)
Οι Orcrypt από την Αγγλία υπηρετούν το Raw Black Metal. Το κακό που ξύπνησε στη Μόρια (ο Balrog) υπηρετούσε κάποτε τον Morgoth, τον θεό που κρατούσε το πιο θανατηφόρο όπλο στην ιστορία της Arda.
Ο Morgoth, καθισμένος στον θρόνο του στα βάθη της Angband, κρατούσε τον Grond, τη τεράστια σφύρα του. Κάθε φορά που χτυπούσε το έδαφος, δημιουργούσε κρατήρες λάβας και καπνού. Με αυτό μονομάχησε εναντίον του Fingolfin στις πύλες της Angband. Λέγεται ότι κάθε χτύπημα του Grond στο έδαφος δημιουργούσε κρατήρες από τους οποίους ξεπηδούσε φωτιά και καπνός. Η μνήμη αυτού του όπλου ήταν τόσο τρομακτική που, χιλιάδες χρόνια μετά, στην Τρίτη Εποχή, ο Sauron ονόμασε “Grond” τον γιγαντιαίο πολιορκητικό κριό με κεφαλή λύκου, που χρησιμοποίησε για να σπάσει τις πύλες της Minas Tirith.
- Vallendusk – “Among the Giants” (Black Clouds Gathering, 2013)
Πάμε στους Vallendusk, μια εξαιρετική Atmospheric Black Metal μπάντα από την Ινδονησία. Με τις γρήγορες, αλλά μελαγχολικές μελωδίες τους, μας μεταφέρουν ακριβώς εκεί: στη σκιά των Thangorodrim, τις τρεις τεράστιες ηφαιστειακές κορυφές στην Μέση Γη, φτιαγμένες από τέφρα και συντρίμμια που λειτουργούσαν ως προμαχώνες του Morgoth), εκεί που η ελπίδα πνίγεται στους καπνούς και τη φωτιά.
Πάνω από τις πύλες της Angband, ο Morgoth ύψωσε αυτά τα τρία ηφαίστεια του Βορρά, που έριχναν τη βαριά σκιά τους σε όλο το Beleriand, βγάζοντας διαρκώς καπνούς που έκρυβαν τον ήλιο. Κάτω από τα θεμέλια αυτών των γιγάντιων βουνών, στα λαβυρινθώδη μπουντρούμια τους, ο Morgoth διέφθειρε τα Ξωτικά δημιουργώντας τη φριχτή ράτσα των Ορκ, που πλήθαιναν σαν τα σκουλήκια.
- Beleriand – “The Sky Has Turned Its Heart Away” (Far over Wood and Mountain Tall, 2020)
Ορμώμενοι από το Tromsø της Νορβηγίας οι Beleriand, ως προσωπικό σχήμα του Víðarr είναι μια Atmospheric Black Metal μπάντα που εστιάζει στη θλίψη και την απώλεια. Θεωρούνται ως η πιο ανερχόμενη μπάντα σ’ αυτό το υπο-είδος κι έχουν ήδη 5 δίσκους από το 2020 που ξεκίνησαν! Ο ήχος τους είναι γεμάτος νοσταλγία, ιδανικός για να περιγράψει το τέλος της Πρώτης Εποχής.
Επανερχόμαστε στους Valar και την έλευση τους στη Μέση Γη που ήρθαν να πολεμήσουν τον εχθρό τους, μετά την παράκληση του Eärendil. Ο Πόλεμος της Οργής (War of Wrath) που αποτελεί την κορύφωση της Πρώτης Εποχής διήρκεσε δεκαετίες και ήταν ο πιο καταστροφικός που γνώρισε ποτέ ο τότε κόσμος.
Η δύναμη των Valar ήταν τέτοια που τα βουνά ισοπεδώθηκαν. O Morgoth εξαπέλυσε τον στόλο των φτερωτών δράκων, με αρχηγό τον Ancalagon the Black, τον οποίο όμως σκοτώνει ο Eärendil σε μια αερομαχία που κράτησε μια ολόκληρη μέρα και νύχτα. Ο γιγαντιαίος δράκος έπεσε πάνω στους πύργους του Thangorodrim, συντρίβοντάς τους. Ο Morgoth κατατροπώθηκε, αλυσοδέθηκε ξανά και πετάχτηκε στο Κενό (Void), έξω από τα τείχη του κόσμου. Ωστόσο, η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική: το Beleriand βυθίστηκε κάτω από τη θάλασσα.
- Nazgûl – “Elficidium” (De Expugnatione Elfmuth, 2002)
Οι Ιταλοί από το Παλέρμο Nazgûl παίζουν Symphonic Black Metal με λατινικούς στίχους, κάτι που προσδίδει μια απόκοσμη, μυστηριακή αίσθηση. Είναι μια από τις πιο παλιές μπάντες στο χώρο, καθώς εμφανίστηκαν το 1997. Το “Elficidium” (Σφαγή των Ξωτικών) είναι ένας ύμνος μίσους ενάντια στους πρωτότοκους.
Μετά την ολοκληρωτική ήττα του Morgoth, δύο Ξωτικά ο Maedhros και ο Maglor του απέσπασαν τα δύο εναπομείναντα Silmarils. Όμως, όταν τα άγγιξαν, διαπίστωσαν με φρίκη ότι τα ιερά πετράδια έκαιγαν τις σάρκες τους, λόγω των ανόσιων πράξεων που είχαν κάνει για να τα αποκτήσουν. Συνειδητοποιώντας ότι ο Όρκος του Feanor ήταν πλέον μάταιος και τους είχε καταδικάσει, πήραν χωριστούς δρόμους:
Tο ένα πετράδι κατέληξε στα έγκατα της Γης σε ένα ηφαίστειο από τον Maedhros και το άλλο κατέληξε στα βάθη του Ωκεανού από τον Maglor. Το τρίτο ήδη βρισκόταν στον ουρανό μαζί με τον Eärendil.
- Astarte/Shagrath – “The Ring Of Sorrow” (Sirens, 2004)
Οι θρυλικές Ελληνίδες Astarte (με την αείμνηστη Tristessa) συνεργάστηκαν με τον Shagrath των Dimmu Borgir. Το κομμάτι είναι μελωδικό, δυναμικό Black Metal. Περνάμε στη δημιουργία των Δαχτυλιδιών της Δύναμης από τον Sauron και τους Ξωτικούς σιδηρουργούς του Eregion, που έφεραν πόνο και σκλαβιά.
Στη Δεύτερη Εποχή, ο Sauron, μεταμφιεσμένος ως Annatar (Άρχοντας των Δώρων), ξεγέλασε τον Celebrimbor, απόγονο του Feanor και τον πιο ξακουστό σιδηρουργό του Eregion. Η Galandriel και ο Elrond προσπάθησαν να τον μεταπείσουν πως ο Annatar δεν ήταν αυτός που φαίνεται, αλλά ο Celebrimbor τυφλωμένος από την μανία του να φτιάξει κοσμήματα που θα άλλαζαν τον κόσμο δεν τους άκουσε. Μαζί Annatar και Celebrimbor έφτιαξαν τα Δαχτυλίδια της Δύναμης, αλλά ο Sauron έφτιαξε κρυφά το Ένα Δαχτυλίδι για να ελέγχει όλα τα υπόλοιπα, προκαλώντας τον πόλεμο που κατέστρεψε το Eregion και οδήγησε στη σκοτεινή κυριαρχία του.
- Summoning – “The Legend of the Master Ring” (Minas Morgul, 1995)
Οι βασιλιάδες του είδους Summoning μας περιγράφουν αυτό το Ένα Δαχτυλίδι. Το κομμάτι αυτό, με την χαρακτηριστική μελωδία και τον αργό, υπνωτικό ρυθμό, λειτουργεί σαν αφήγηση παραμυθιού, περιγράφοντας πώς η ιστορία μετατράπηκε σε μύθο μέσα στους αιώνες.
Αφού επιτέθηκε στο Eregion με τεράστιες δυνάμεις από Orcs και Trolls o Sauron σκοτώνει τον Celebrimbor, ο οποίος των καταράστηκε. Ο Elrond δεν πρόλαβε να φτάσει εγκαίρως και διέφυγε της καταστροφής βόρεια, χτίζοντας Imlandris, το Rivendell όπως το γνωρίζουμε, που ο Sauron δεν μπορούσε να το κυριεύσει.
Το Ένα Δαχτυλίδι περιείχε μεγάλο μέρος της δύναμης του Sauron. Όσο αυτό υπήρχε, ο Sauron δεν μπορούσε να καταστραφεί τελείως. Με αυτό έχτισε το Barad–dûr και κυριάρχησε στη Μέση Γη, μέχρι που αργότερα η Τελευταία Συμμαχία σχηματίστηκε για να τον αντιμετωπίσει.
- Ammanas – “The Night Of Numenor’s Doom” (The Source of Primordial Wisdom, 2025)
Οι Ρώσοι Ammanas κινούνται σε Atmospheric Black Metal μονοπάτια, αλλά με φωνητικά που θυμίζουν χάος και καταστροφή. Είναι η κατάλληλη ηχητική υπόκρουση για την Akallabêth, την πτώση του λαμπρότερου βασιλείου των Ανθρώπων (Numenor).
Οι Άνθρωποι αυτοί, οι Dúnedains με την μεγάλη τους δύναμη ταξίδεψαν από το νησί στην Μέση Γη να βοηθήσουν τα Ξωτικά εναντίον του Sauron. Τον νίκησαν εύκολα και ο Βασιλιάς τους Ar–Pharazôn υπέταξε και αιχμαλώτισε τον Sauron. Αυτός όμως σκόπιμα το δέχτηκε, τους παραπλάνησε και από φυλακισμένος τους, έγινε ο πιο αξιόπιστος σύμβουλος των Numenoreans. Τους έπεισε να λατρεύουν τον Σκοτεινό άρχοντα Melkor και πως έτσι θα μπορούσαν να κερδίσουν την αθανασία τους, πολεμώντας τους ίδιους τους Valar στο απαγορευμένο Valinor.
Ο Ar–Pharazôn τυφλωμένος και αλαζόνας οδήγησε τον τεράστιο στόλο του ενάντια στους Valar. Εκείνη τη στιγμή, ο Eru Ilúvatar παρενέβη άμεσα, αλλάζοντας το σχήμα του κόσμου. Μια τεράστια άβυσσος άνοιξε στη θάλασσα και κατάπιε το νησί της Numenor για εκδίκηση προς την ύβρη που έδειξαν. Ο Sauron έχασε τη φυσική του μορφή, αλλά το πνεύμα του επέστρεψε στη Μέση Γη, γεμάτο μίσος.
Λίγο πριν καταστροφή, ο Elendil και ο γιος του Isildur κλέβουν καρπούς από το Λευκό Δέντρο της πόλης και διαφεύγουν προς την Μέση Γη, παραμένοντας πιστοί στους Valar.
- Keys of Orthanc – “The Last Alliance” (Of the Lineage of Kings, 2021)
Οι Καναδοί Keys of Orthanc παίζουν Epic Black Metal με έντονα πλήκτρα, θυμίζοντας την τεχνοτροπία των Summoning, αλλά με πιο επιθετική διάθεση. Το κομμάτι περιγράφει τη μεγάλη συμμαχία που έληξε τη Δεύτερη Εποχή, στην τελική μάχη ενάντια στον Sauron στις πλαγιές του Orodruin.
Ο Elendil των Ανθρώπων και ο Gil–galad των Ξωτικών ένωσαν τις δυνάμεις τους στην Τελευταία Συμμαχία, για να σταματήσουν την προέλαση του Sauron. Μετά από τη μάχη του Dagorlad, πολιόρκησαν το Barad–dûr για επτά χρόνια. Στην τελική σύγκρουση στις πλαγιές του Orodruin, ο Sauron βγήκε ο ίδιος να πολεμήσει. Σκότωσε τον Elendil και τον Gil–galad, αλλά ο Isildur πήρε το σπασμένο σπαθί Narsil και έκοψε το Ένα Δαχτυλίδι από το χέρι του Sauron, καταστρέφοντας το σώμα του.
Ο Isildur, αντί να καταστρέψει το Δαχτυλίδι, το κράτησε ως αποζημίωση για τον θάνατο του πατέρα του. Όμως το Δαχτυλίδι τον πρόδωσε. Στα Gladden Fields, γλίστρησε από το δάχτυλό του, ενώ αυτός βούτηξε σε ένα ποταμι για να σωθεί από μια ενέδρα Ορκς. Το Δαχτυλίδι βυθίστηκε στη λάσπη του ποταμού Anduin και παρέμεινε εκεί για 2.500 χρόνια. Η γνώση για την ύπαρξή του έσβησε από τη μνήμη των ανθρώπων. Η Ιστορία έγινε Θρύλος και ο Θρύλος Μύθος, μέχρι που η μοίρα το έφερε στα χέρια του πλάσματος που θα γινόταν ο Gollum.
- Cirith Gorgor – “Wandering Cirith Gorgor” (Onwards To The Spectral Defile, 2008)
Οι Ολλανδοί Cirith Gorgor είναι ένα από τα πιο σεβαστά ονόματα στο γρήγορο, Melodic/Raw Black Metal, ξεκινώντας το μακρινό 1996. Η ταχύτητα και η επιθετικότητα της μουσικής τους αντικατοπτρίζουν τον κίνδυνο της εισόδου στην Mordor.
Το Cirith Gorgor ήταν το κύριο πέρασμα προς την Mordor, εκεί όπου συναντιόνταν τα βουνά Ered Lithui και Ephel Dúath. Φυλασσόταν από τη Μαύρη Πύλη (Morannon) και τους Πύργους των Δοντιών (Carchost και Narchost). Ήταν μια περιοχή απόλυτης ερήμωσης και τρόμου, από όπου έβγαιναν οι στρατιές του Sauron. Κανείς δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητος από αυτό το πέρασμα, καθώς ήταν υπό το άγρυπνο βλέμμα του Ματιού.
- Morgul Vale – “The Eye ov Barad-Dur” (The Land ov Eternal Shadow, 2022)
Οι Morgul Vale είναι ένα νέο underground project από τις ΗΠΑ, που παίζει Atmospheric Black Metal αποκλειστικά εμπνευσμένο από τον Tolkien. Tο κομμάτι χτίζει μια εφιαλτική ατμόσφαιρα παρακολούθησης, καθώς το Μάτι του Sauron βλέπει τα πάντα και αναζητά το Δαχτυλίδι του.
Το Barad–dûr ήταν το μεγαλύτερο οχυρό της Μέσης Γης. Αλλά αυτό που έκανε τον Πύργο πραγματικά τρομακτικό ήταν αυτό που βρισκόταν στην κορυφή του. Το “Μάτι του Σάουρον” (The Eye of Sauron) ήταν η εκδήλωση της θέλησής του. Ένα μάτι που περιβαλλόταν από φλόγες, χωρίς βλέφαρο, που κοιτούσε συνεχώς προς πάσα κατεύθυνση. Τίποτα δεν μπορούσε να κρυφτεί από το βλέμμα του για πολύ, και η αίσθηση ότι «σε βλέπει» ήταν αρκετή για να τσακίσει το ηθικό ακόμα και των πιο γενναίων πολεμιστών.
- Summoning – “Long Lost To Where No Pathway Goes” (Stronghold, 1999)
Κλείνουμε το αφιέρωμα με τους Summoning, όπως αρμόζει. Το κομμάτι αυτό, με τον τίτλο “Long Lost To Where No Pathway Goes” (ποίημα του Tolkien), είναι ο ιδανικός επίλογος. Ένας αποχαιρετισμός σε έναν κόσμο μαγείας που χάνεται.
Στο τέλος, όλα όσα φτιάχτηκαν με τη βοήθεια των Τριών Δαχτυλιδιών των Ξωτικών θα ξεθωριάσουν. Με την καταστροφή του Ενός Δαχτυλιδιού, η Τρίτη Εποχή τελειώνει, οι φύλακες των Δαχτυλιδιών φεύγουν για τη Δύση και η Μέση Γη περνάει στην Κυριαρχία των Ανθρώπων. Η μαγεία χάνεται και μένει μόνο η ανάμνηση των ηρωικών ημερών του παρελθόντος.
Η σκόνη κατακάθεται. Η φωτιά στο Orodruin έχει σβήσει, αλλά η γη είναι καμένη. Το μουσικό μας ταξίδι στο έπος Silmarillion του J.R.R. Tolkien φτάνει στο τέλος του. Στο Β’ μέρος είδαμε ότι ο κόσμος της Μέσης Γης δεν είναι ένα παραμύθι. Είναι ένας τόπος σκληρός, χτισμένος πάνω σε ερείπια αρχαίων βασιλείων και σπαρμένος με τα κόκαλα Ξωτικών, Νάνων και Ανθρώπων. Από την κατάρα του Morgoth στην Πρώτη Εποχή μέχρι τη σκιά του Sauron της Τρίτης Εποχής, το Κακό ήταν πάντα η κινητήρια δύναμη που ανάγκαζε τους ήρωες να ξεπεράσουν τα όριά τους. Όμως, ακόμα και μέσα στη βαθύτερη νύχτα, υπάρχει πάντα μια ιστορία που ξεκινάει με ένα «Μια φορά κι έναν καιρό…»
Την επόμενη εβδομάδα το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με το “Part 3: The Hobbit, Loremasters & Wizards”. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματός μας, αλλάζουμε σελίδα. Αφήνουμε τη φρίκη του πολέμου και ακολουθούμε τα βήματα ενός μικρού Χόμπιτ που βρήκε το θάρρος να βγει από την πόρτα του. Θα μιλήσουμε για Μάγους και άλλους αφανείς ήρωες της μυθολογίας του Tolkien.
Μέχρι τότε, φυλαχτείτε από τις σκιές. Namárië!
Επιμέλεια κειμένου/ εκπομπής Terry Navigator

