What is this thing that builds our dreams… Yet slips away from us?
Η 24η Νοέμβρη είναι μια μέρα που ένας θρύλος πέρασε στην αιωνιότητα. Ένας καλλιτέχνης που πέρασε από την ζωή για να αποδείξει οτι το ταλέντο που είναι υπερβατικό, που δεν συμβιβάζεται και δεν κάμπτεται από τις δυσκολίες γράφεται στην ιστορία και καταφέρνει να υπερβεί το χρόνο και τη ζωή. Ο Freddie Mercury δεν ήταν απλά ένας εξαιρετικός τραγουδιστής με μια έκταση που δεν μπορεί να πιάσει σχεδόν κανείς. Ήταν ένας οραματιστής που πίστευε στον εαυτό του και ήθελε να αφήσει το ανεξίτηλο σημάδι του στη μουσική και τα κατάφερε. Έφτιαξε ένα εντελώς δικό του τρόπο να παρουσιάζεται πάνω στη σκηνή και να την κάνει κτήμα του. Να κινείται με ένα τρόπο που δεν μπορεί να χαρτογραφηθεί από χορογράφο και ταυτόχρονα να ερμηνεύει με μοναδικό τρόπο.
Πέρσι με την αφορμή της κυκλοφορίας της ταινίας Bohemian Rhapsody πολλοί, ανάμεσα τους και εγώ ανακάλυψαν ξανά τους Queen και τον Freddie Mercury. Τραγούδια που τα ακούμε δεκαετίες και πλέον έχουν περάσει στο DNA μας και είχαν καταλήξει να περνούν αδιάφορα επανήλθαν στο επίκεντρο της προσοχής μας και ακόμη και τα «rock» ραδιόφωνα της πόλης θυμήθηκαν οτι μέσα στην επαναλαμβανόμενη κασέτα των 30 τραγουδιών που παίζουν ημερισίως θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται οι Queen! Αλλά και στον “μεταλομικρόμοσμο” μας άλλαξε τα πράγματα. Τα αφιερώματα στους Queen που κάνει, ο φίλος μου, Γιώργος Καραγιάννης τώρα συγκέντρωνουν περισσότερο λαό και οι metalάδες που παλιά ψιλοσνόμπαραν το συγκρότημα τώρα δίνουν τα respect κατα συρροή! Θυμάμαι μου έλεγε ένας συνάδελφος οτι «παλιά αν έσκαγες σε μεταλάδικο με μπλουζάκι Queen έτρωγες ξύλο».
Μέσα από την ταινία που δεν ήταν ακριβής ιστορικά (μην αρχίσουμε τώρα) αλλά ήταν ακριβής δραματουργικά είδαμε μια πλευρά του καλλιτέχνη που δεν είχε ξαναφωτιστεί. Η πλευρά της μοναξιάς, η ανθρώπινη πλευρά, που ερωτεύεται, εμπιστεύεται, προδίδεται. Η πλευρά που όλοι μας μπορούμε να κατανοήσουμε και να ταυτιστούμε. Που χάνεις το δρόμο σου, μπλέκεις τις αξίες σου και κατρακυλάς σε μια αυτοκαταστροφική κάθοδο. Αλλά ακόμη και όταν ήρθε αντιμέτωπος με τον θάνατο, επέλεξε να παραμείνει δημιουργικός και να εκμεταλευτεί τον χρόνο που είχε μέχρι το τέλος για να συνεχίσει το show.
Τεράστιος καλλιτέχνης, εμβληματικός performer και ίνδαλμα άλλαξε για πάντα τη ροή της μουσικής ιστορίας και θα είναι για πάντα στην καρδιά μας.
