Τα περισσότερα πράγματα στη ζωή γίνονται από το πουθενά. Από το πουθενά τα άσχημα ,από το πουθενά και τα πολύ όμορφα. Όπως και αυτή η εμπειρία εδώ του να βρίσκομαι σε πολλά χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα για την μουσική που τόσο αγαπώ. Τα φεστιβάλ εξωτερικού γίνονται για εμάς όλο και πιο δύσκολα με τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, αλλά το ROCKSTADT EXTREME FEST είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, μιας και παρέχει την δυνατότητα να δεις δεκάδες μπανταρες σε τιμές που στην Ελλάδα θα κατάφερνες να πας σε 3-4 συναυλίες .
Εκτός του αστείου εισιτηρίου οι τιμές ποτού/φαγητού στο φεστιβάλ σε κάνουν να αναρωτιέται τι πάει τόσο λάθος στην χώρα μας. Με 4 ευρώ τρως μια ωραιότατη μερίδα μακαρόνια ενώ με 1.7 ευρώ πίνεις μια αρκετά τίμια μπύρα, τιμιότερη από αυτή που δίνεις τα τάλιρα στα ελληνικά φεστιβάλ.
Με στεναχωρεί που τονίζω τέτοια ζητήματα αλλά σαν κοινό πλέον στηρίζουμε με το παραπάνω τα συναυλιακά δρώμενα της χώρας μας και είναι, θα χρησιμοποιήσω μια χαλαρή έκφραση, αξιοπερίεργο να στοιχίζει μια περιουσία να δεις ένα συναυλιακό γεγονός.
Το ταξίδι στη χώρα του Δράκουλα ήταν όμορφο και εύκολο αν και στους δρόμους υπάρχει η τάση να αλλάζει το όριο ταχύτητας πολύ συχνά, σε βαθμο εκνευρίστηκο. Γενικά εδώ ακόμα και μικρές αποστάσεις γίνονται σε χρόνο που στην Αθήνα θα έκανες την διαδρομή στο μισό χρόνο. Βέβαια η τεχνοτροπία τον δρόμων αλλά και η νοοτροπία των οδηγών δε στο πολύ επιτρέπει αν και εδώ θα βρεις κάτι πονηρά κουμασια.
Το κόστος ζωής χαμηλότερο από την Ελλάδα με υψηλότερους μισθούς κάτι που ίσως είναι και η αιτία μιας αίσθησης χαλαρότητας από τον κόσμο, κάτι που οφείλεται είμαι σίγουρος και από την έντονη κυριαρχία του πράσινου παντού. Σαν να έχουν βρει τον σωστό τρόπο της συνύπαρξης του ανθρώπου με τη φύση που επιτέλους δεν καταπατείται σε κανένα επίπεδο.
Πάρε π.χ το χώρο του φεστιβάλ που γίνεται σε χώρο μέσα στο δασικό μέρος του βουνού χωρίς να γίνεται το οτιδήποτε. Στην χώρα μας και μόνο από τον φοβο για τον κάθε επιτήδειο που μπορεί να εμφανιστεί δεν θα δινόταν ποτέ η άδεια για την πραγματοποίηση του φεστιβάλ. Είπα φεστιβάλ και θυμήθηκα ότι πρέπει να μιλήσουμε και λίγο για μουσική. ..
Η πρώτη warm up day του φεστιβάλ λειτούργησε με έναν τρόπο δοκιμαστικό έτσι ώστε όλα να τσουλήσουν σωστά το επόμενο διάστημα. Κάππα προβλήματα στο δίκτυο της περιοχής προκάλεσαν μια καθυστέρηση στο τσεκάρισμα εισιτηρίων κτλ. κάτι που ενημερώθηκαμε νωρίς ώστε να αποφύγουμε την ανούσια ταλαιπωρία αλλά είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουμε τους COMBICHRIST που σαν φανατικός της industrial σκηνής ήθελα πολύ να ξαναδώ…
Οι Τσέχοι CULT OF FIRE είχαν σειρά που με το επικό Μπλάκ μέταλ τους και με έναν πολύ καλό ήχο και σκηνική παρουσία ξεσήκωσαν το φεστιβάλ και με έκαναν να διαπιστώσω ότι δεν τους έχω δώσει τη σημασία που τους αξίζει.
Ακολούθησαν οι LOATHE που δεν είδα στην Αθήνα λόγο της ζέστης την πρώτη μέρα του Εjekt Festival αλλά η εμφάνιση τους είχε όλες τις λέξεις με στερητικό α μπροστά οπότε δε μετάνιωσα καθόλου για την απόφαση μου τότε. Αντίθετα βρήκα χρόνο να πάρω την κάρτα συναλλαγών του φεστιβάλ που με αυτή κάνεις τις αγορές σε ποτό και φαγητό. Την βγάζεις την φορτίζεις και ούτε μάρκες ούτε αηδίες. Σε περίπτωση που σου περισσέψουν χρήματα στην κάρτα στο τέλος του φεστιβάλ, τότε σου τα επιστρέφουν. Είπατε τίποτα;
Στη σκηνη εμφανίζεται το πράσινο λογότυπο και η αιτία που πήγα την πρώτη μέρα στο φεστιβάλ. Οι CATTLE DECAPITATION. Τέτοια επιθετικότητα , τέτοιον οδοστρωτήρα είχα χρόνια να ακούσω ζωντανά. Χαοτικά υπέροχοι έγιναν η αιτία για πολλά pit που άνοιξαν αλλά και το θαυμασμό του κοινού. Έπαιξαν μια γεμάτη ώρα που δεν κούρασε καθόλου παρά την δυσκολία της μουσικής που παίζουν. Φέρτε τους Ελλάδα ρεεε!
Η θερμοκρασία όλο και έπεφτε και πλέον στους 16 βαθμούς ένιωθα πως δεν βρισκόμουν στην καρδιά του καλοκαιριού αλλά σε μια κρύα φθινοπωρινή νύχτα που ήρθαν να της περάσουν τις μαύρες τους νότες οι BEHEMOTH. Θα ομολογήσω πως δεν το περίμενα αλλά η εμφάνιση τους ήταν τρομακτικά υπέροχη. Ίδιο σετλιστ με αυτό της Αθήνας για μια ώρα και ένα τέταρτο που κράτησε η τελετή, η μπάντα κέρδισε και τους μη φίλους της εκεί. Όσο περνούσε η ώρα τα χειροκροτήματα δυνάμωσαν οι ιαχές κάλυψαν τον συναυλιακο χώρο και η μπάντα απέδειξε γιατί βρίσκεται σε αυτό το υψηλό σκαλοπάτι τα τελευταία χρόνια.
Εντύπωση μου έκανε που εδώ είχαν full pyro show ενώ στην Αθήνα δεν είχε τίποτα. Πιστέψτε με έκανε τεράστια διαφορά στο συνολικό αποτέλεσμα. Μπράβο στους BEHEMOTH για την αρχηγική τους εμφάνιση. Το καλύτερο κλείσιμο της βραδιάς ηταν η στιγμή που μόλις περάσα την έξοδο του φεστιβάλ είδα στην πλαγιά του βουνού να την έχουν φωτίσει με τεράστια γράμματα που έγραφαν “BEHEMOTH -CONQUER ALL“…
Day 2 loading….
Ανταπόκριση Γιώργος Καραγιάννης
