H συγκεκριμένη μπάντα σίγουρα δεν χρειάζεται συστάσεις. Από το 1999 μέχρι και σήμερα έχουν καταφέρει μέσω της δισκογραφίας τους (αλλά και των κατά κανόνα συγκλονιστικών τους live), να εξελιχθούν στον ογκόλιθο που ακούει στο όνομα SLIPKNOT.
Το The End, So Far είναι το 7ο studio album των SLIPKNOT το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 30 Σεπτεμβρίου και θα είναι το τελευταίο album που θα κυκλοφορήσουν από την Roadrunner Records. Οι SLIPKNOT έχουν κυκλοφορήσει ήδη 3 εκρηκτικά singles, αφήνοντας μας να περιμένουμε με ανυπομονησία το ολοκληρωμένο album.
Το The End, So Far αποτελείται από 12 κομμάτια συνολικής διάρκειας 57 λεπτών και το ερώτημα είναι αν το album αυτό είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών για τα οποία δούλευαν οι SLIPKNOT από το 1999. Είναι το αποκορύφωμά τους ή ένα πολύ μεγάλο ορόσημο στο ταξίδι της εξέλιξής τους;
Οι περισσότερες δουλειές των SLIPKNOT είχαν κάτι καινούργιο να προσφέρουν. Το The End, So Far δε διαφέρει, και ίσως να είναι κι ένα από τα πιο ώριμα albums τους. Από το πρώτο κομμάτι του The End, So Far, οι SLIPKNOT μας δίνουν πολλά να σκεφτούμε και να επεξεργαστούμε. Ομολογώ πως άκουσα κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που περίμενα. Το μελωδικό και μελαγχολικό Adderall είναι το πρώτο κομμάτι του The End, So Far, που με εξέπληξε ευχάριστα και μ’ έκανε να ανυπομονώ για το τι θα ακολουθήσει.
Δεν θα αναλύσω κάθε τραγούδι ξεχωριστά γιατί δεν θέλω το review να μετατραπεί σε spoiler. Θα πω όμως πως το The End, So Far δεν θα συγκριθεί ποτέ με το Iowa ή με το Vol. 3, αλλά και πώς δεν είναι γραφτό να συγκριθεί με αυτά. Το The End, So Far είναι μια περιπέτεια, μια βόλτα, κατά την οποία οι SLIPKNOT διευρύνουν το φάσμα των μουσικών, και στιχουργικά, των θεματικών τους προβληματισμών.
Στιχουργικά, οι 9 τύποι με τις μάσκες, μέσω του The End, So Far, κατεβάζουν τις μάσκες της κοινωνίας μας με ενστικτώδη αμεσότητα, και ανακαλύπτουν μαζί μας τι κρύβεται από κάτω. Μουσικά, θα ακούσεις κλασικό ήχο SLIPKNOT, θα ακούσεις bluesy περάσματα, new wave ήχους και βαρύτητα κρυστάλλινης ποιότητας. Θα ακούσεις τον μελαγχολικό Taylor και τον growling Taylor, γεμάτα riff και εκπληκτικά drums, μία καταπληκτική ενορχήστρωση και μία πολύ προσεγμένη παραγωγή.
Το The End, So Far είναι ένα album που πρέπει να ακουστεί για την μουσική του, με τις προσδοκίες στην άκρη και με ανοιχτό μυαλό. Έχει τόσες πολλές δυναμικές, με καινούργιες προοπτικές και αρκετά μέρη που οι SLIPKNOT δεν έχουν ξαναπάει. Εξακολουθούν όμως να ακούγονται σαν Slipknot. Το The End, So Far είναι συναρπαστικά πολύπλοκο και το μόνο που ξέρω σίγουρα, είναι ότι θα προκαλέσει αρκετές διαμάχες. Από εμένα είναι ναι!
The End, So Far tracklist
- Adderall
2. The Dying Song (Time To Sing)
3. The Chapeltown Rag
4. Yen
5. Hivemind
6. Warranty
7. Medicine For The Dead
8. Acidic
9. Heirloom
10. H377
11. De Sade
12. Finale
8.5/10
Review by Rozi Kakrida
English Version Below
This band certainly needs no introduction. From 1999 until today they have managed through their discography (and their usually sensational live performances) to evolve into the boulder that goes by the name of SLIPKNOT.
The End, So Far is SLIPKNOT‘s 7th studio album which will be released on September 30th and will be the last album to be released on Roadrunner Records. SLIPKNOT have already released 3 explosive singles, leaving us eagerly awaiting the full length album.
The End, So Far consists of 12 tracks totaling 57 minutes and the question is whether this album is the result of everything SLIPKNOT have been working on since 1999. Is it their culmination or a very big milestone in their evolutionary journey?
Most of SLIPKNOT‘s work has had something new to offer. The End, So Far is no different, and may be one of their most mature albums. From the first track on The End, So Far, SLIPKNOT gives us a lot to think about and process. I have to admit that I heard something completely different from what I was expecting. The melodic and melancholic Adderall is the first track of The End, So Far, which pleasantly surprised me and made me look forward to what was to come.
I won’t analyze each song individually because I don’t want the review to turn into a spoiler. But I will say that The End, So Far will never compare to Iowa or Vol. 3, but also how it’s not meant to be compared to them. The End, So Far is an adventure, a ride, in which SLIPKNOT broaden the range of their musical, and lyrically, thematic concerns.
Lyrically, the 9 guys in masks, through The End, So Far, pull down the masks of our society with instinctive immediacy, and discover with us what lies beneath. Musically, you’ll hear classic SLIPKNOT sound, you’ll hear bluesy passages, new wave sounds and gravity of crystal clear quality. You’ll hear brooding Taylor and growling Taylor, full riffs and amazing drums, an amazing instrumentation and a high standard production.
The End, So Far is an album that should be listened to for its music, with expectations aside and an open mind. It has so many dynamics, with new perspectives and several places SLIPKNOT have never been before. But they still sound like SLIPKNOT. The End, So Far is fascinatingly complex and all I know for sure is that it’s going to cause a lot of controversy. From me it’s a yes!
The End, So Far tracklist
- Adderall
2. The Dying Song (Time To Sing)
3. The Chapeltown Rag
4. Yen
5. Hivemind
6. Warranty
7. Medicine For The Dead
8. Acidic
9. Heirloom
10. H377
11. De Sade
12. Finale
8.5/10
Review by Rozi Kakrida
