Σχεδόν μια εβδομάδα μετά την πρώτη ζωντανή παρουσίαση του Good Intentions των Sober On Tuxedos στο Temple και το μόνο που έχω να γράψω είναι ότι η μπάντα έχει αλλάξει κινητήρα και έχει διπλασιάσει την ιπποδύναμη, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Με καθυστέρηση περίπου μισής ώρας ανέβηκαν στη σκηνή οι νεαροί Ravenous. Αυτά τα νεαρά μεταλλάκια είναι διψασμένα για τη σκηνή και τη μουσική, ο τραγουδιστής τους είναι πραγματικά η χαρά της ζωής και ανέβηκαν στη σκηνή με τον ενθουσιασμό 15χρονου. Όχι δεν θα σχολιάσω το επικό μαλλί του τραγουδιστή, θα πω ότι το υλικό τους είναι ορμητικό και έκανε μια καλή δουλειά στο να ζεστάνει του κοινό που άρχιζε να μαζεύεται.
Δεύτεροι στη σκηνή οι Upon Revival με τα υπέροχα φωνητικά και την prog ατμόσφαιρά τους προσπαθούσαν να ζεστάνουν το κοινό με μέτρια αποτελέσματα. Παρουσίασαν το υλικό τους μέσα σε ένα ατμοσφαιρικό κλίμα και απέδωσαν πολύ καλά επι σκηνής και αν το κοινό τους είχε αγκαλιάσει περισσότερο ίσως να είχε απογειωθεί το αποτέλεσμα.
Οπότε με το κοινο σχετικά αμήχανο ανέβηκαν στη σκηνή οι Sober On Tuxedos. «Ρε μαλάκες αφού είστε έτσι γιατί βγήκατε σήμερα;» ρωτάει ο Στέλιος αλλά δεν το βάζει κάτω και ξεκινούν το σετ δυναμικά. Το rhythm section της μπάντας είναι πλέον ο Σπύρος Τσοπελάκος και ο Chris Rusty και αυτό κάνει μεγάλη διαφορά στον ήχο τους. Ο Σπύρος έχει αλλάξει το grip στις μπακέτες και τα τύμπανα πια είναι αγνό καθαρόαιμο βρωμόξυλο και αλητεία. Ο Rusty εκτός από το ότι είναι μπάσο με έντονη παρουσία κάνει πολύ καλές δεύτερες στο Στέλιο με αποτέλεσμα τα τραγούδια να παρουσιάζονται πολύ πιο γεμάτα και πολύ κοντά στην στούντιο παραγωγή. Δεν χρειάζεται να σχολιάσω κάτι για τη φωνάρα του Στέλιου, ούτε για την κιθάρα του Χρήστου που είναι σταθερές αξίες. Ομολογώ τους περίμενα πιο μουδιασμένους αλλά οι Sober μετα από δύο χρόνια καραντίνας ακούγονται σα να προβάρανε κάθε μέρα! Επιθετικοί, δεμένοι, ορμητικοί και έτοιμοι να σπάσουν τη σκηνή. Αν η ατμόσφαιρα ήταν λίγο πιο ενθουσιώδης θα μιλούσαμε για πραγματική κατεδάφιση. Highlight της βραδιάς η παρουσία της Ειρήνης Κετικίδη στο τραγούδι που συμμετέχει και στο άλμπουμ!
Τα τραγούδια του δεύτερου άλμπουμ ακούγονται πάρα πολύ καλά και του πρώτου ακούγονται καινούρια με τον τρόπο που τα παίζουν. Ανεβασμένη ταχύτητα και περίσσεια δύναμη τόσο που η σκηνή φαινόταν μικρή για το wall of sound που έβγαζαν.
Τι να πω; Χάσατε όσοι το χάσατε; Θα πω ότι κάποια υπόσχεση για Soberfest έδωσε ο Μαγαλιός οπότε κρατήστε το στο πίσω μέρος του μυαλού σας.
English Version Below
Almost a week after the first live presentation of Sober On Tuxedos’ Good Intentions at Temple and all I have to write is that the band has changed the engine and doubled the horsepower, but let’s take things from the beginning…
After a delay of about half an hour the young Ravenous took the stage. These young metalheads are hungry for the stage and music, their singer is truly the joy of life and they took to the stage with the enthusiasm of a 15-year-old. No I won’t comment on the singer’s epic hair, I will say that their material is impetuous and they did a good job of warming up the crowd that was starting to gather.
Second on stage Upon Revival with their wonderful vocals and prog atmosphere tried to warm up the audience with moderate results. They presented their material in an atmospheric atmosphere and performed very well on stage and if the audience had embraced them more the result might have taken off.
So, with the audience relatively uncomfortable Sober On Tuxedos took to the stage. “You assholes if you’re like this why did you come out tonight?” asks Stelios but he doesn’t give up and they start the set with vigour. The rhythm section of the band is now Spyros Tsopelakos and Chris Rusty and that makes a big difference in their sound. Spyros has changed the grip on the drums and the drums are now pure stinking wood and tramp. Rusty apart from being a bass with a strong presence does great backing vocals to Stelios and as a result the songs come across as much fuller and much closer to the studio production. I don’t need to comment on Stelios’ vocals or Christos’ guitar which are constant values. I admit I expected them to be more numb but Sober after two years of quarantine sound like they rehearse every day! Aggressive, tight, impetuous and ready to break the stage. If the atmosphere was a little more enthusiastic, we would be talking about real demolition. Highlight of the night Irene Ketikidis’ solo as recorded in the album.
The songs of the second album sound very good and the songs of the first album sound new with the way they play them. Up tempo and excess power so much that the stage seemed small for the wall of sound they were putting out.
What can I say? Did those of you who missed it miss it? I will say that some promise of Soberfest was given by Magalios so keep that in the back of your mind.
