Που λες, ο Ιησούς τηλεφώνησε στον Tuomas Saukkonen πριν από τη συναυλία των WOLFHEART στην Αθήνα και είπε, “Tuomas, δεν είναι ωραίο να έχετε συναυλία Κυριακή” και ο Tuomas απάντησε, “Εμεις.. έχουμε τον Vageliss στη μπάντα” και τότε ο Ιησούς του είπε “Ω, τότε είναι εντάξει”. Αυτό είναι πάνω κάτω το αστείο που έκανε ο Tuomas λίγο πριν πει καληνύχτα και παίξει το τελευταίο τραγούδι μιας σπουδαίας ζωντανής εμφάνισης στο An Club στην Αθήνα. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή….
Περίπου στις εννέα και μισή οι DESERT NEAR THE END ανέβηκαν στη σκηνή. Λίγο στριμωγμένοι καθώς υπήρχαν δύο σετ ντραμς στη σκηνή του μικρού χώρου, ωστόσο αυτό δεν τους εμπόδισε να δώσουν ένα σπουδαίο show μπροστά σε ένα κατάμεστο An Club. Έπαιξαν τραγούδια από ολόκληρο τον κατάλογό τους αλλά κράτησαν ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι για το τέλος το οποίο έγινε πολύ θερμά δεκτό από το κοινό. Έχουν πολύ χαρακτηριστικό ήχο και αποδίδουν κάθε φορά.
Μετά από μια πολύ σύντομη αλλαγή οι WOLFHEART ανέβηκαν στη σκηνή. Έχω δει την μπάντα, πέρυσι, ξανά στην Ελλάδα, και πρέπει να πω ότι ο χρόνος που έχουν περάσει μαζί περιοδεύοντας είναι εμφανής στο όλο αποτέλεσμα. Μην με παρεξηγήσετε, και πέρυσι ήταν υπέροχοι αλλά τώρα η ροή και το δέσιμο μεταξύ τους είναι απίστευτο. Παρόλο που έπαιξαν με τον ντράμερ των SWALLOW THE SUN, Juuso Raatikainen, καθώς ο ντράμερ της μπάντας, Joonas Kauppinen, αναρρώνει ακόμα, ο τρόπος με τον οποίο οι Vageliss, Tuomas και Lauri είχαν απόλυτη επίγνωση των συμπαικτών τους ανά πάσα στιγμή ήταν σαγηνευτικός, σαν να μπορούσαν να παίξουν με κλειστά μάτια.
Το setlist περιλάμβανε αγαπημένα κομμάτια από όλες τις εποχές της δισκογραφίας του συγκροτήματος. Θα ήθελα να κάνω ειδική μνεία στον Βαγγέλη, ο οποίος άδραξε την ευκαιρία, λίγο πριν παρουσιάσει το The King να μας μιλήσει στα ελληνικά και να μας πει ότι είναι ευγνώμων που είναι σε αυτό το συγκρότημα και για την ευκαιρία που του δόθηκε να πάρει καλλιτεχνικά ρίσκα όπως το συγκεκριμένο τραγούδι.
Ο κόσμος ήταν πολύ θερμός απέναντι στο συγκρότημα. Ήξεραν όλα τα τραγούδια και ο ήχος τους ήταν τόσο συμπαγής που έκανε τα θεμέλια του χώρου να τρέμουν. Παίζουν με πάθος, συναίσθημα και ακραία δύναμη. Είναι ένας μοναδικός συνδυασμός όταν μπορούν να είναι επιθετικοί αλλά και εύθραυστοι στο ίδιο τραγούδι, καθώς το γεμάτο δύναμη drumming υποστηρίζει μια μαγευτική μελαγχολική μελωδία. Αν δεν είχατε την ευκαιρία να τους δείτε ζωντανά, χάνετε και αν ήσασταν εκεί την Κυριακή, σίγουρα ξέρετε για τι πράγμα μιλάω. Αυτοί έκαναν το βράδυ της Κυριακής, να μοιάζει με Σάββατο. Μέχρι την επόμενη φορά Wolves…
English version below
So, Jesus called Tuomas Saukkonen before WOLFHEART’s show in Athens and said, “Tuomas, not cool having a show on a Sunday” and Tuomas answered, “Well we have Vageliss in the band” and then Jesus said “Oh well, then it’s ok”. This is more or less the joke Tuomas made just before saying goodnight and playing the last song of a great live appearance in AN Club in Athens. But let’s take it from the top….
Just about half past nine DESERT NEAR THE END hit the stage. A little crammed as there were two sets of drums on the small venue stage however that didn’t stop them from giving a great show in front of a packed venue. They played songs from their entire catalog but kept a brand new song for last which was very warmly welcomed by the crowd. They have a very distinctive sound and they deliver every single time.
After a very brief change up WOLFHEART came on stage. I have seen the band last year again in Greece and I have to say that the time they’ve spent together on the road is obvious in the whole result. Don’t get me wrong, last year they were great but now the flow and bonding between them is incredible. Even though they played with SWALLOW THE SUN’s drummer Juuso Raatikainen as the band’s drummer Joonas Kauppinen is still recovering, the way Vageliss, Tuomas and Lauri were totally aware of their bandmates at all times was captivating, as if they could perform with their eyes closed. The setlist included favorites from all the eras of the band’s catalog. I’d like to make a special mention to Vageliss, who took up the opportunity, just before introducing The King to talk to us in Greek and say that he is grateful for being in this band and for the opportunity he has been given to take up artistic challenges such as the particular song.
The crowd was very warm towards the band. They knew all the songs and their sound was so massive they made the foundation of the venue shake. They play with passion, feeling and extreme force. It is a unique combination when they can be aggressive but fragile at the same song as the full force drumming supports an enchanting melancholic melody. If you haven’t had a chance to see them live, you are missing out and if you were there in Sunday, you definitely know what I am talking about. They made Sunday night, feel like a Saturday. Until next time Wolves…
Live report Hellena Mihailidou
