Κάθε μέρα εξελίσσεται σε έναν καινούριο θρίαμβο. Παρόλη την κούραση σηκωθήκαμε νωρίς και καταφέραμε να βρεθούμε στο ξενοδοχείο όπου περάσαμε αρκετές ώρες με τους VENOM INC. και τους SAXON. O Tony Dolan παραμένει ένας τρελαρας που ενθουσιάζεται να μιλάει με τους φίλους της ιστορίας των Venom ενώ ο Biff Byford φαίνεται ότι έχει βαρύνει λίγο με τα χρόνια αλλά παραμένει ένας ευγενεστατος τζέντλεμαν που σέβεται τους οπαδούς του.
Αυτό βέβαια είχε σαν αποτέλεσμα να κάψουμε λόγο χρόνου κάποιες μπάντες αλλά ως γνωστόν δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου. Έτσι με STRIGOI ,CYNIC, SATURNUS δώσαμε ραντεβού για κάποια άλλη στιγμή ενώ ευτυχώς με ANAAL NATHRAKH αν όλα πάνε καλά θα αποζημιωθούμε στην Αθήνα .
Προλάβαμε όμως τους τρομερούς Βέλγους ABORTED που με ήχο μπετόν και φοβερή απόδοση έκαναν την μικρή σκηνή άνω κάτω μέ το brutal death metal τους ενώ μας αποχαιρέτισαν με το “Sandstorm” των Darude να παίζει στα ηχεία του φεστιβάλ.
Ώρα για την κεντρική να δούμε τον πρώτο Μιχαλάκη του φεστιβάλ. Καλύτεροι πιο δεμένοι από την τελευταία τους εμφάνιση στην Ελλάδα , οι DARK TRANQUILITY είναι όπως και να το κάνουμε μια συναυλιακή εγγύηση. Ο Μιχάλης είχε κέφια όπως πάντα αλλά αυτή τη φορά έδειξε ακόμη πιο συγκροτημένος στην φωνητική του αποστολή συν ότι τους βοήθησε και η συννεφιά που απομάκρυνε τον καυτό ήλιο από πάνω τους. Με το κλείσιμο του σετ τους βγήκαν στην διπλανή σκηνή οι DELAIN που καλοί χρυσοί και άγιοι αλλά δεν κατάλαβα ποτέ γιατί τόσος ντόρος μιας και είναι μια μέτρια εκδοχή γνωστών συγκροτημάτων του συμφωνικού female fronted metal.
Οπότε η απόφαση να βρίσκομαι από το πρώτο δευτερόλεπτο στη μικρή σκηνή να δω τους DEICIDE ήταν αναμενόμενη. Εξάλλου μιλάμε για την αγαπημένη μου death metal μπάντα. Κάτι που μάλλον εξέφραζε περισσότερους από ότι περίμενα μιας και ο χώρος της μικρής έγινε κάτι παραπάνω από sold out σε βαθμό που δεν μπορούσες να κουνήσεις. Δεν είναι τυχαίο που οι Delain έπαιζαν εκείνη την στιγμή σε έναν μισογεμάτο χώρο πράγμα που δείχνει ότι στην μεγάλη σκηνή θα έπρεπε να ήταν κάποιο άλλοι ….
Χωρίς πολλά πολλά και σχεδόν χωρίς καθόλου περιττές κουβέντες στο κοινό όπως στο παρελθόν η παρέα του Glen βγήκε έσπειρε το χάος παίζοντας όλα τα κλασικά τους κομμάτια και δε νομίζω να έμεινε κανείς παραπονεμενος. Φωνητικός ο Glen δείχνει να περνά μια δεύτερη νιώτη και νομίζω πως ήρθε η ώρα να γίνει το θαύμα να τους ξαναδούμε ζωντανά στη χώρα μας.
Με το τέλος των DEICIDE το 80% του κόσμου τρέχει στην μεγάλη σκηνή να δει τον αναγεννημένο ABBATH ο οποίος βρίσκεται σε περιοδεία παίζοντας κλασικά τραγούδια των IMMORTAL και τι καλύτερο από το να ακούς τον ίδιο να τραγουδά αυτούς τους ιστορικούς ύμνους του black metal. Φοβερός ήχος για μια ακόμη φορά , ο ίδιος σε πολύ καλή κατάσταση και εκεί που όλα έδειχναν τέλεια ξεκινά μια απίστευτη βροχή που “σπάει” κάπως την κατάσταση.
Αυτό ήταν φανερό και στο πρώτο μισό της εμφάνισης των VENOM INC. μιας και ξεκίνησαν με λιγοστό κοινό μπροστά και τον υπόλοιπο να βρίσκεται κάτω από τις τέντες αλλά από το δεύτερο μισό και μετά όπου και σταμάτησε η βροχή ο κόσμος γέμισε τον χωρο της μικρής σκηνής και όλα τελείωσαν με ένα απίστευτο 20λεπτο σερί από speedατα oldschool Venom κομμάτια με τον κόσμο να πηγαίνει πάνω κάτω και την μπάντα να παίζει παραπάνω και από τον κανονικό της χρόνο. Έπος!
Το ήξερα ότι θα χάσω το μεγαλύτερο μέρος της εμφάνισης των SAXON ,αν και βέβαια τους έχω δει τόσες φορές που δεν επηρέασε πολύ την διάθεση μου, αντίθετα τα 20 λεπτα που πρόλαβα ήταν αρκετά ώστε να χαμογελασω πλατιά βλέποντας τον Biff και την παρέα του πάνω στη σκηνή. Wheels of Steel, Princess of the Night, 747 ασταμάτητοι με το ένα κλασικό κομμάτι να διαδέχεται το άλλο και τον κόσμο να χοροπηδά και να χειροκροτεί ακατάπαυστα. Τεράστια η προσθήκη του Brian Tatler των Diamond Head στις κιθάρες μιας και νομίζω πως έχει δώσει μια νέα διάσταση στον ήχο της μπάντας.
Ώρα για τους σταρς της βραδιάς που δεν είναι άλλοι από τους DIMMU BORGIR. Εξάλλου σημερα και την δεύτερη μέρα του φεστιβάλ είχε απίστευτα πολύ κόσμο που δείχνει κάποια συγκροτήματα πόσο επιτυχημένα είναι η πόσο μπορούν να προσελκύσουν κόσμο οι ζωντανές τους εμφανίσεις. Είχα να τους δω από τότε στο Ρόδον που έσπερναν. Η εμφάνιση τους στην Αθήνα εξελίχθηκε κάπως σαν παρωδία σύμφωνα με τα σχόλια πολλών και γενικότερα είναι από τις μπάντες που με ψιλο-έχασαν στην πορεία. Αλλά τι να πω. Εδώ εμφανίστηκαν ανανεωμένοι με επιλογές κομματιών που ούτε στα τρελά μου όνειρα δεν θα περίμενα. Μακάρι να ξυπνήσει αυτή η επετειακή περιοδεία κάτι από το σκοτεινό παρελθόν της μπάντας στις καρδιές τους. Ποιος θα περίμενε να ξεκινούν με δύο κομμάτια από το For All Tid εν έτη 2024. Καπάκι Spellbound καπάκι Stormblast. Τσιμπάτε με μωρέ ονειρεύομαι. Καπάκι The Insight and the Catharsis. Απίστευτα πράγματα. Καμιά σχέση με ότι έχουμε συνηθίσει από αυτούς εδώ και μία δεκαετία.
Το ίδιο σοκ έχει πάθει και το υπόλοιπο κοινό ίσως πάνω από 17.000 κόσμος ο οποίος κοπανιέται δίχως αύριο να γίνονται τύπου stagediving και crowdsurf ακόμη και στα τραπέζια των μπαρ. Το ποσοστό αλκοόλης ήταν υψηλό απόψε δίχως άλλο.
Συνολικά μια μοναδική εμφάνιση και αμφιβάλλω αν ποτέ τους ξαναδώ να βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση και με τέτοιο αδιανόητο setlist.
Για το σωστό σβήσιμο της βραδιάς βρεθήκαμε στην μικρή σκηνή να δούμε τους SOLSTAFIR για όσο μας κρατούσαν ακόμη τα πόδια μας οι οποίοι μάζεψαν αρκετό κόσμο που ήθελε λίγο παραπάνω μουσική και μπορώ να πω ότι τα κατάφεραν να μαγέψουν την ατμόσφαιρα με τον μοναδικό τους ήχο. Τολμώ να πω ότι τους είδα καλύτερους από ποτέ…..
Η ώρα ήταν 2.30 το πρωί και ο σκοτεινός δρόμος της επιστροφής μέσα από το δάσος του βουνού είχε και αυτός τις εκπλήξεις του μιας και μας καληνύχτισαν μερικά γλυκύτατα ελάφια και αλεπούδες… Η πιο όμορφη μέρα μέχρι την επόμενη….
Day 5 loading
Live Report Γιώργος Καραγιάννης
