Προτελευταίο επεισόδιο του μουσικου μαραθωνίου που λέγεται Rockstadt festival και ίσως ήταν η μόνη μερα που ένιωσα ότι είχε ένα πιο μελαγχολικό χρώμα σε σχέση με όλες τις άλλες.. Ακόμη και ο καιρός άλλαξε από εχθές το βράδυ με τα σύννεφα να έχουν καλύψει την Τρανσυλβανία.
Μπήκαμε στο φεστιβάλ την ώρα που οι δικοί μας 1000 MODS έβαζαν την δικιά τους stoner rock πινελιά στην εμπειρία μας αν και θα ήθελα να δω νωρίτερα και DOPELORD και STONED JESUS αλλά να τρέχεις πέμπτη μέρα από τις 2 το μεσημέρι είναι λίγο … ανέφικτο….
Κράτησαν τον κόσμο σε μια εγρήγορση και ήταν για μια ακόμη φορά στα υψηλά live standard που έχουν θέσει οι ίδιοι εδώ και χρόνια.
Την ίδια ώρα στην μικρή σκηνή γινόταν ένα άλλο πανηγύρι με τους LEFT TO DIE που αν θυμάστε και από την επίσκεψη τους στην Αθήνα και σε λίγες μέρες Θεσσαλονίκη, είναι ένα ουσιαστικά super group φόρος τιμής στον τεράστιο Chuck.
Αν ζούσε αυτή τη στιγμή ο Chuck θα είχε την χαρά να βιώσει το μέγεθος της αξίας αυτού που πρόσφερε. Όσοι είστε Θεσσαλονίκη μη χάσετε την ευκαιρία να τους δείτε.
Ξανά πίσω στη μεγάλη σκηνή οι LEPROUS προσπαθούν να μεταδώσουν με έντονη κινητικότητα την μουσική τους ποικιλία σε ένα κοινό που μένει επί το πλείστων αδιάφορο. Ας πάω σκέφτηκα ξανά στην μικρή σκηνή να δω λίγο τι είναι αυτοί οι HUMANITY S LAST BREATH και αφού χαράμισα δεκαπέντε λεπτά από την ζωή μου ακούγοντας ένα χείριστο mix από όλα τα είδη του death metal πήγα να ξανακούσω τον Μιχαλάκη που βγήκε για δεύτερη μέρα ζωντανά αλλά αυτή τη φορά με τους THE HALO EFFECT.
Πολύ τυχεροί όσοι το ζήσαμε αυτό. Φανταστικός ήχος, απόδοση ,κέφι και τολμώ να πω ότι δείχνει να το διασκεδάζει πολύ περισσότερο από ότι στους DARK TRANQUILITY, ίσως γιατί είναι κάτι φρέσκο που τον έχει ανανεώσει ολοφάνερα.
Στη μικρή σκηνή οι THE EXPLOITED δίνουν μια γερή ένεση αδρεναλίνης στην ημέρα που ήταν κάπως υποτονική. Του είδατε και λίγους μήνες πριν Αθήνα. Τι να λέμε τώρα. Απίστευτο που αυτός ο άνθρωπος με όλα όσα έχει περάσει στέκεται πάνω στη σκηνή με τόση ένταση και ενέργεια που βάζει κάτω 100 20χρονα. Το κλείσιμο με δεκάδες φανς πάνω στη σκηνή να τραγουδούν το Sex and Violence θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό πολλών για αρκετό καιρό.
Βρέθηκα πάλι στη μέγαλη σκηνή να δω λίγο από Jinjer που αν και περνούν μια παράξενη φάση στην μουσική πορεία τους δείχνουν πάνω στην σκηνή ακόμη ορεξάτοι. Το κοινό έμεινε αποσβολωμενο να θαυμάζει τα φωνητικά χαρίσματα της Tatiana και έχω την αίσθηση ότι σύντομα θα έχουμε εξελίξεις στο θέμα που ονομάζεται JINJER.
Πίσω στην μικρή σκηνή για να δούμε DARK FUNERAL που μέχρι στιγμής ήταν η black metal αποκάλυψη του φεστιβάλ. Τελειότητα. Παίζοντας τραγούδια από όλη την ιστορία τους με ακραία απόδοση και συναίσθημα κέρδισαν τους πάντες. Η επιλογή του να παίξουν το Shadows over Transylvania δεν ήταν καθόλου τυχαία αντίθετα δέχθηκε την ενθουσιώδη αποδοχή του κοινού.
Ώρα για τον δεύτερο Μιχάλη της βραδιά. Πρόλαβα ένα τέταρτο OPETH που ήταν ελαφρώς κατώτεροι από την εμφάνιση τους στην Αθήνα πράγμα που σε αυτό νομίζω έπαιξε ρόλο και η συμμετοχή του κόσμου που ήταν χλιαρή . Η μεγάλη μπάντα της βραδιάς ήταν οι Suicidal Tendencies που πραγματικά έσπειραν και έδωσαν το καλύτερο τους εαυτό με τον κόσμο να έχει έρθει σε έναν παροξυσμό αντιδράσεων. Εδώ κάπου όμως θα φάω κράξιμο για την επιλογή μου αλλά αφησα την μεγάλη σκηνή για να δω τους…. PARADISE LOST….
Ναι τους PARADISE LOST. Ομολογώ ότι έπαθα ένα μικρό homesick και ήθελα κάπως να νιώσω Ελλάδα και τι πιο ελληνικό από το να βλέπεις ζωντανά τους PARADISE LOST. Ενώ όμως θα έπρεπε να έχουν ήδη ξεκινήσει κάποια τεράστια τεχνικά προβλήματα τους έκαναν να καθυστερήσουν αλλά και να δυσανασχετούν καθ’ όλη την διάρκεια του σετ μιας και τα προ ηχογραφημένα keyboard δεν λειτουργούσαν σωστά και μπέρδευαν την ίδια την μπάντα αλλά κατέστρεφαν και όλο το ηχητικό αποτέλεσμα. Αν και βγήκαν 20 λεπτά αργότερα, τράβηξαν κάνα δεκάλεπτο το πιο αργά το κλείσιμο τους και πρόλαβαν να παίξουν δέκα κομμάτια σε 50 λεπτά σε ένα κοινό που πραγματικά γούσταρε πολύ να τους δει. Στις πρώτες σειρές υπήρχαν άτομα που δάκρυζαν σε κάθε κομμάτι. Άτομα όλων των ηλικιών όλοι με μπλουζάκια PARADISE LOST, από oldschool doom deathsters μέχρι εφήβους πράγμα που δείχνει και το πλατύ εύρος του κοινού που έχει η μπάντα.
Στη διάρκεια της συναυλίας οι ατάκες τους Holmes έδιναν και έπαιρναν. “Απόψε έχουμε μερικά gremlin στα μηχανήματα”, “Το να παίζεις υπό τέτοιες συνθήκες είναι ο εφιάλτης του μουσικού, αλλά ευτυχώς αυτός ο εφιάλτης θα τελειώσει σύντομα” “Είστε πέντε μέρες στο φεστιβάλ και δεν έχετε κουραστεί ακόμα; Εγώ είμαι πέντε ώρες εδώ και έχω γαμηθει” και άλλα τέτοια όμορφα. Έκλεισαν με μια συγκλονιστική εκτέλεση του ” Small town boy”. Πείτε μου τώρα….όλο αυτό το σκηνικό δεν θύμιζε Ελλάδα; Χαχαχαχα….
Το τέλος έδωσαν οι blackmetallers 1349 στη μικρή σκηνή, που μάζεψε αρκετό όμως κόσμο, που με το oldschool μισανθρωπικό τους black metal ήταν μάλλον το πρέπον κλείσιμο για την μέρα του φεστιβάλ με τα πιο παράξενα vibes. Πολύ τυχεροί όσοι τους είδαμε ζωντανά μιας και το βρίσκω αβέβαιο αν ποτέ έρθουν από τα μέρη μας. Φοβερή απόδοση και παρουσία πάνω στη σκηνή με τα μηχανήματα ξηρού καπνού να προσθέτουν μια απόκοσμη αίσθηση.
Την ίδια απόκοσμη αίσθηση που είχε καινή επιστροφή μας, όπου νιώσαμε τα πρώτα creepy vibes αυτού που πραγματικά είναι η Τρανσυλβανία με τους λύκους να περνούν μπροστά μας στον δρόμο και τα σύννεφα να έχουν κατέβει και καλύψει ένας μέρος του βουνού …
One more to go …
Live Report Γιώργος Καραγιάννης
